Przeglądaj wg Słowo kluczowe "wybory do Parlamentu Europejskiego"
Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka 2019, nr 1 (XXXIV) : Niemcy wobec problemów bezpieczeństwa i współpracy międzynarodowej w XXI wieku(Oficyna Wydawnicza AFM, 2019) Molo, Beata; Kruk, Aleksandra; Koszel, Bogdan; Kiwerska, Jadwiga; Malinowski, Krzysztof; Dobosz-Dobrowolska, Joanna; Morozowski, Tomasz; Ciesielska-Klikowska, Joanna; Bielawska, Agnieszka; Kubiak, Piotr; Trajman, Joanna; Świder, Małgorzata; Szołdra, Kamil; Gibas-Krzak, Danuta; Stępniewska, Paulina; Gawron, Dominika; Marcinkowski, DominikZ wprowadzenia: "Pierwsze ćwierćwiecze XXI wieku obfituje w dyskusje na temat wagi i znaczenia wyzwań międzynarodowych. Również niemieccy politycy prezentują strategie i programy osiągania przez Niemcy celów i interesów na arenie międzynarodowej. Ocena realizacji niemieckiej polityki bezpieczeństwa oraz poziomu współpracy międzynarodowej wymaga uwzględnienia wielu czynników o charakterze podmiotowym i przedmiotowym. Minister obrony Ursula von der Leyen proponowała „przywództwo z centrum”, a prezydent Joachim Gauck postulował zwiększenie „odpowiedzialności międzynarodowej” Niemiec. Podczas gdy minister spraw zagranicznych Guido Westerwelle opowiedział się za trwaniem przy „kulturze wstrzemięźliwości”, socjaldemokraci Sigmar Gabriel i Frank-Walter Steinmeier optowali za polityką zaangażowania Niemiec. Kanclerz Angela Merkel odnosząc się do dyskusji dotyczących rozbrojenia podkreślała, że odstraszanie stanowi istotny element stabilizacji środowiska międzynarodowego i postulowała realistyczne podejście do problematyki zbrojeń."(...)Pozycja Kwestie bezpieczeństwa i obrony w programach wyborczych niemieckich partii politycznych w 2019 roku(Oficyna Wydawnicza AFM, 2019) Kubiak, PiotrAutor przeanalizował pod kątem obronności i polityki bezpieczeństwa programy wyborcze największych niemieckich partii, opublikowane przed wyborami do Parlamentu Europejskiego (26.05.2019). Uwzględnione zostały programy partii, które w ostatnich wyborach do Bundestagu (2017 r.) uzyskały ponad 5% głosów, a więc: CDU/CSU, Sojuszu 90/Zielonych, SPD, AfD, Die Linke i FDP. W swojej analizie autor skupił się na podejściu niemieckich partii do takich zagadnień jak: wspólna polityka bezpieczeństwa i obrony UE (uwzględniono m.in. podjętą w 2017 r. Stałą Współpracę Strukturalną – PESCO), rozwijanie europejskich struktur obronnych, stosunek do NATO, współpraca przemysłów obronnych, eksport broni i relacje z Rosją. Analiza programów wykazała, że postulaty CDU/CSU, SPD, Zielonych i FDP są w wielu punktach zgodne z najważniejszymi niemieckimi dokumentami strategicznymi (Biała Księga 2016, umowa koalicyjna z 2018 r.). AfD odrzuca rozwijanie europejskich struktur obronnych, a w zamian proponuje rozwijanie komponentu narodowego (Bundeswehra) i wzmocnienie zaangażowania Niemiec w NATO. Z kolei w programie Die Linke dominują tendencje pacyfistyczne.Pozycja Polityka Unii Europejskiej w zakresie przeciwdziałania dezinformacji przed wyborami do Parlamentu Europejskiego w 2019 roku(Oficyna Wydawnicza AFM, 2020) Wigienka, SzymonDezinformacja sieciowa stanowi obecnie jedno z istotnych wyzwań dla prawidłowego funkcjonowania procesów wyborczych. Instytucje Unii Europejskiej (UE) podjęły w ostatnim czasie szereg inicjatyw, których celem było przeciwdziałanie temu zagrożeniu. Celem artykułu jest przedstawienie najważniejszych wyznaczników polityki UE wobec zwalczania dezinformacji prowadzonej w okresie poprzedzającym wybory do Parlamentu Europejskiego w 2019 r. Na podstawie analizy typu desk research, obejmującej dokumenty strategiczne, akty prawne, wypowiedzi medialne przedstawicieli UE oraz zgromadzone raporty i literaturę naukową, w tekście zaprezentowano: definicję pojęcia „dezinformacja” przyjmowaną na poziomie unijnym; przegląd najważniejszych dokumentów programowych dotyczących tego problemu; klasyfikację głównych obszarów aktywności UE w kontekście walki z dezinformacją i przykłady konkretnych wdrożonych działań; ogólne kierunki strategii zaproponowanej przez UE. W końcowym fragmencie poruszono ponadto kwestię oceny efektywności przyjętych rozwiązań, a także wskazano wybrane wątki krytyki unijnego podejścia formułowane na polu dyskusji akademickiej i eksperckiej.