"Charakterystyczną cechą migracji w Europie Zachodniej po II wojnie światowej była zmiana kierunków przepływów migracyjnych. Państwa tego regionu stopniowo zaczynały notować dodatnie saldo migracji. Tak więc z tradycyjnych „dawców” migrantów (głównie w XIX i pierwszej połowie XX w.) wszystkie, najpóźniej w latach 70., stały się ich „biorcami” netto. Generalnie, w drugiej połowie XX w. Europa z regionu emigracyjnego stała się obszarem imigracyjnym, przyjmującym stopniowo coraz większe rzesze imigrantów z innych kontynentów."(...)