Mniejszości etniczno-religijne Bliskiego Wschodu: strategie przetrwania w XX w.

Uproszczony widok
dc.contributor.authorZdanowski, Jerzy
dc.date.accessioned2019-04-15T13:01:19Z
dc.date.available2019-04-15T13:01:19Z
dc.date.issued2011
dc.description.abstractZ wprowadzenia: "Bliski Wschód jest w powszechnym rozumieniu muzułmański, ale obok muzułmanów w regionie mieszkali, i mieszkają nadal, wyznawcy judaizmu, chrześcijaństwa oraz innych religii. Region jest jeszcze bardziej zróżnicowany z punktu widzenia etnicznego. Wprawdzie Arabowie na obszarze od Maroka po Afganistan stanowią większość, ale mieszkańcami tego regionu są także Irańczycy, Turcy, Żydzi, Kurdowie, Berberzy, Turkmeni, Beludżowie, Tadżycy, Asyryjczycy, Ormianie, Grecy. W czasach imperium Osmanów (1517–1918) muzułmańska i niemuzułmańska ludność Bliskiego Wschodu była zorganizowana w millety (z arab. milla, dosł. wspólnota religijnych) – półautonomiczne wspólnoty, samorządne z punktu widzenia prawa i religii. Podstawą porządku i zróżnicowania społecznego przede wszystkim była wiara. Po rozpadzie imperium sytuacja w tym względzie uległa zasadniczej zmianie: narodziły się nowe państwa, których elity władzy reprezentowały większość religijno-etniczną, a dla legitymizowania swojego przywództwa zaczęły odwoływać się do ideologii narodowych. W samych mniejszościach również dojrzewała myśl o podkreślaniu odrębności – teraz nie tylko religijnej, ale także etniczno-narodowej. Proces ten postępował od czasów europejskiego Oświecenia, którego idee przenikały na Bliski Wschód. W nowej sytuacji obydwie strony zaczęły tworzyć nowy układ wzajemnych stosunków, a mniejszości religijno-etniczne musiały wypracować nowe strategie funkcjonowania w społeczeństwach zdominowanych przez muzułmanów. Wybitny historyk brytyjski Malcolm Yapp uważa, że można mówić o trzech strategiach zachowania tożsamości kulturowej przez mniejszości religijno-etniczne w XX w.: politycznym kwietyzmie i podtrzymywaniu tożsamości w sposób nie rzucający się w oczy, tworzeniu nowych ponadwspólnotowych tożsamości, które miały odsunąć kwestię przynależności etniczno-religijnej na dalszy plan oraz – o próbie zbudowania własnego państwa, w którym mniejszość stawałaby się większością i mogłaby podtrzymywać swoją tożsamość bez żadnych ograniczeń1. Które z tych trzech strategii okazały się najbardziej skuteczne z punktu widzenia interesów mniejszościowych wspólnot?"(...)pl
dc.identifier.citationKrakowskie Studia Międzynarodowe 2011, nr 1, s. 27-48.pl
dc.identifier.issn1733-2680pl
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11315/23200
dc.language.isoplpl
dc.publisherOficyna Wydawnicza AFMpl
dc.rightsUznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/pl/*
dc.subjectBliski Wschódpl
dc.subjectmniejszościpl
dc.subjectwspólnotapl
dc.subjectMilletypl
dc.subject.otherKulturoznawstwopl
dc.subject.otherReligioznawstwopl
dc.subject.otherSocjologiapl
dc.titleMniejszości etniczno-religijne Bliskiego Wschodu: strategie przetrwania w XX w.pl
dc.typeArtykuł
Pliki
Oryginalne pliki
Teraz wyświetlane 1 - 1 z 1
Miniatura
Nazwa:
ZDANOWSKI_Mniejszosci_etniczno_religijne_Bliskiego_Wschodu_2011.pdf
Rozmiar:
308.99 KB
Format:
Adobe Portable Document Format
Opis:
Pobierz
Licencja
Teraz wyświetlane 1 - 1 z 1
Brak miniatury
Nazwa:
license.txt
Rozmiar:
52 B
Format:
Item-specific license agreed upon to submission
Opis:
Pobierz
Kolekcje
1.1 Artykuły z Oficyny Wydawniczej AFM