Condamnées à s’allier. La Pologne et la France à la fin de la Grande Guerre et dans l’immédiat après-guerre (1917–1921)
Ładowanie...
Data wydania
2022
Autorzy
Tytuł czasopisma
ISSN
1733-2680
eISSN
2451-0610
Tytuł tomu
ISBN
eISBN
Wydawca
Oficyna Wydawnicza AFM
Abstrakt
Roman Dmowski et son camp, dont Erazm Piltz, ont utilisé l’évolution de la politique étrangère
française et présence du Comité national polonais à Paris pour faire pression sur le
gouvernement français afin qu’il inclue l’indépendance de la Pologne dans les objectifs de
guerre des Alliés. L’intérêt accru de la France pour les affaires polonaises à la fin de 1917
résulte d’une part de la perte de son allié russe et d’autre part d’un fort désir d’affaiblir
l’Allemagne autant que possible. La France s’est alors mise à modifier sa politique dans
l’Est européen prévoyant dans ses plans futurs la possibilité de compter les nouveaux États
d’Europe centrale dans son système d’alliance. Finalement, en 1921, la France et la Pologne conclurent une alliance en deux volets : un accord politique et une convention militaire
secrète. Pour la France, la Pologne n’est dans les domaines politique et militaire qu’un «allié
de revers», un allié contre l’Allemagne, mais aussi un allié qui soulève de nombreuses objections
au Quai d’Orsay. Elle joue également un rôle très important pour les investisseurs
français. Pour la Pologne, en revanche, l’alliance avec la France en tant que puissance victorieuse
était facteur essentiel dans sa politique étrangère, le pays ayant absolument besoin
d’un partenaire parmi les puissances européennes.
Roman Dmowski and his camp, including Erazm Piltz, used the evolution of French foreign
policy and the existence of the Polish National Committee in Paris to pressure the French
government to include Polish independence in the Allies’ war aims. France’s increased interest
in Polish affairs in late 1917 resulted partly from the loss of its Russian ally and partly
from a strong desire to weaken Germany as much as possible. France then began to modify
its policy in Eastern Europe and included in its future plans the possibility of including
the new Central European states in its alliance system. Finally, in 1921, France and Poland
concluded a two-part alliance: a political agreement and a secret military convention. For
France, in the political and military spheres, Poland was nothing more than a “rear ally”, an
ally against Germany, as well as an ally that raised many objections in the Quai d’Orsay. It
also played a very important role for French investors. For Poland, on the other hand, the
alliance with France as a victorious power was a very important factor in its foreign policy,
because Poland absolutely needed a partner among the European powers.
Roman Dmowski i jego obóz, w tym Erazm Piltz, wykorzystywali ewolucję francuskiej polityki
zagranicznej i istnienie w Paryżu Komitetu Narodowego Polskiego w celu wywierania
presji na rząd francuski, aby włączył on sprawę niepodległości Polski do celów wojennych
aliantów. Wzrost zainteresowania Francji sprawami polskimi pod koniec 1917 roku po części
wynikał z utraty rosyjskiego sojusznika, a po części z dążenia do maksymalnego osłabienia
Niemiec. Francja zaczęła wówczas modyfikować swoją politykę w Europie Wschodniej
i w swoich planach na przyszłość uwzględniała możliwość włączenia nowych państw Europy
Środkowej do swojego systemu sojuszniczego. Ostatecznie w 1921 roku Francja i Polska zawarły dwuczęściowy sojusz: umowę polityczną i tajną konwencję wojskową. Dla Francji,
w sferze politycznej i militarnej, Polska była jedynie allié de revers, sojusznikiem przeciwko
Niemcom, przy tym sojusznikiem budzącym wiele zastrzeżeń w Quai d’Orsay. Sojusz odegrał
także bardzo ważną rolę z perspektywy francuskich inwestorów. Dla Polski natomiast
sojusz z Francją jako mocarstwem zwycięskim był kluczowym czynnikiem w jej polityce
zagranicznej, ponieważ Polska bezwzględnie potrzebowała partnera wśród mocarstw europejskich.
Opis
Słowa kluczowe
Polish foreign policy (1918–1939), World War I, Treaty of Versailles, France, Polish political thought, Polish National Committee (1917–1919), Polish-French Alliance 1921, diplomacy of the Second Polish Republic, polska polityka zagraniczna (1918–1939), I wojna światowa, traktat wersalski, Francja, polska myśl polityczna, Komitet Narodowy Polski (1917–1919), sojusz polsko-francuski 1921, dyplomacja II Rzeczypospolitej
Źródło
Krakowskie Studia Międzynarodowe 2022, nr 2, s. 21-38.