Wprowadzenie: Praca zawodowa może wywierać pozytywny wpływ na człowieka lub być źródłem stresu i złego stanu zdrowia. Celem badania była ocena funkcjonowania psychospołecznego pielęgniarek w 2020 roku: Międzynarodowym Roku Pielęgniarki i Położnej oraz pierwszym roku pandemii COVID-19. Materiał i metody: Grupę badaną stanowiło 120 osób. W pracy wykorzystano kwestionariusze: jakości życia WHOQOL – BREF i Orientacji Życiowej SOC-29, a także Skalę Odczuwanego Stresu i Test Orientacji Życiowej. Wyniki: Jakość życia badanych była najwyższa w dziedzinie psychologicznej, a najniższa w dziedzinie środowiskowej. Stres na poziomie średnim bądź wysokim odczuwało 81,6% respondentów. Badani prezentowali umiarkowany poziom optymizmu oraz uzyskali średnio 128,66 pkt w globalnym poczuciu koherencji. Stwierdzono związek pomiędzy siłą poczucia koherencji, optymizmem, jakością życia i poziomem stresu badanych. Wnioski: W badaniu potwierdzono zależność pomiędzy siłą poczucia koherencji, poziomem optymizmu a odczuwaniem stresu i jakością życia personelu pielęgniarskiego. Rozwijanie zasobów osobistych koniecznych do uruchomienia konstruktywnych strategii radzenia sobie w sytuacji kryzysowej, jaką jest epidemia, wśród personelu pielęgniarskiego może przyczynić się do rozwinięcia zdolności radzenia sobie ze skutkami stresu oraz poprawy jakości życia.

Introduction: Professional work can have a positive impact on a person or be a source of stress or ill health. The aim of this study is to assess the psychosocial functioning of nurses in 2020: the International Year of the Nurse and Midwife and the first year of the COVID-19 pandemic. Material and methods: The study group consisted of 120 people. The following questionnaires were used: quality of life WHOQOL – BREF, Sense of Coherence SOC-29, Perceived Stress Scale, Life Orientation Test. Results: The quality of life of the subjects was the highest in the psychological domain and the lowest in the environmental domain. 81.6% of the respondents felt medium or high stress. The respondents presented a moderate level of optimism and obtained an average of 128.66 points in the global sense of coherence. A relationship was found between the strength of the sense of coherence, optimism, quality of life and the level of stress of the respondents. Conclusions: The analyses confirmed the relationship between the strength of the sense of coherence, the level of optimism and the feeling of stress and the quality of life of the nursing staff. Developing the personal resources necessary to launch constructive coping strategies in a crisis situation, such as an epidemic, among nursing staff can contribute to the development of the ability to cope with the effects of stress and improve the quality of life.