The Fragmented Middle East: Persistent Insecurity, Rising Instability
Ładowanie...
Data wydania
2021
Autorzy
Tytuł czasopisma
ISSN
1899-6264
eISSN
2451-0718
Tytuł tomu
ISBN
eISBN
Wydawca
Oficyna Wydawnicza AFM
Abstrakt
Po ataku na Centrum Handlu Światowego (World Trade Center – WTC) we wrześniu
2001 r. Bliski Wschód stał się centralnym punktem amerykańskiej interwencji wojskowej.
Chaos powiększyła kolejna interwencja amerykańska w Iraku w ramach operacji
„Iracka Wolność” w 2003 r. W swoim artykule autor podkreśla, że obecnie, dwadzieścia
lat po ataku na WTC, region Bliskiego Wschodu pozostaje regionem niebezpiecznym,
ze zdestabilizowaną architekturą bezpieczeństwa narodowego i bezpieczeństwa regionalnego.
Analizując sytuację w czterech wybranych krajach: Iraku, Syrii, Libanie oraz
Egipcie, udowadnia tezę postawioną na początku artykułu. Wskazuje wyraźnie, że wielotysięczne
demonstracje z okresu tzw. Arabskiej Wiosny nie przyniosły zamierzonego
efektu, przyczyniając się do kryzysów humanitarnych, masowej migracji czy wręcz
umocnienia władzy autorytarnych liderów.
After the 9/11 attacks, the Middle East became the centre of the American military interventions.
After Afghanistan in 2001, the US decided to invade Iraq and depose Saddam
Hussein in order to bring democracy to the country. In 2021, Iraq is still suffering from
a number of problems – social, economic, but also political and security-related – as foreign
interference and terrorist attacks have become inherent to the Iraqi daily life. In the
Arab spring context, Syria and Egypt saw massive demonstrations, leading firstly to civil
and proxy wars and to the proliferation of terrorist groups; and secondly, to the re-establishment
of a dictatorship facing many security challenges. The Lebanese case is more
complex. The fragility of the state and the predominance of sectarianism and the states
within a state phenomenon, to which we can add two major refugee issues with the Palestinians
and the Syrians, as well as an aggressive neighbour in the South and constant foreign
interference, make the national security concept debatable among the population
and political leaders, preventing a concrete national security strategy from being established.
With the current economic crisis, a new dimension of national security is added to
the state which is already struggling to ensure its duties towards its population. Through
these case studies, this article aims to present how each of these countries perceives its
national security and the problems it is facing in order to suggest some recommendations
for long-term sustainable responses to some of these challenges.
Nach den Anschlägen vom 11. September wurde der Nahe Osten zum Zentrum der
amerikanischen Militärkampagnen. Nach Afghanistan im Jahr 2001 entschieden sich
die USA, in den Irak einzumarschieren und Saddam Hussein zu stürzen, um das Land
zu demokratisieren. Im Jahr 2021 leidet der Irak noch immer an einer ganzen Reihe von
gesellschaftlichen, wirtschaftlichen, aber auch politischen und sicherheitsbezogenen
Problemen, da fremde Einflussnahmen und Terroranschläge Teil des Alltags der
Menschen im Irak geworden sind. Im Zuge des arabischen Frühlings kam es zu massiven
Demonstrationen in Syrien und Ägypten, die erstens zu Bürger- und Stellvertreterkriegen
und zur Ausbreitung terroristischer Gruppen führten, und zweitens die Wiedereinsetzung
der Diktatur und zahlreiche Sicherheitsprobleme zur Folge hatten. Der libanesische Fall
ist noch komplexer. Die Instabilität des Staates und das vorherrschende Sektierertum
und das Privatstaat-Phänomen (einschließlich zweier großer Flüchtlingswellen von
Palästinensern und Syrern) sowie ein aggressiver Nachbar im Süden und die konstante
Fremdeingriffe machen das nationale Sicherheitskonzept in der Bevölkerung und der
politischen Führung umstritten, so dass keine konkrete nationale Sicherheitsstrategie
erarbeitet werden kann. Angesichts der aktuellen Wirtschaftskrise kommt eine neue
Dimension der nationalen Sicherheit hinzu, obwohl der Staat bereits damit zu kämpfen
hat, seinen Pflichten gegenüber der Bevölkerung nachzukommen. Anhand dieser
Fallstudien versucht der Text, die Sichtweise der beiden Staaten auf die nationale
Sicherheit und die jeweils vorhandenen Probleme zu erörtern, um Empfehlungen für langfristige und nachhaltige Reaktionen auf einige der Herausforderungen zu geben.
После нападения на Всемирный торговый центр (World Trade Center – WTC) в сен-
тябре 2001 года, Ближний Восток стал центром военной интервенции Соединенных
Штатов. Хаос усугубился после очередного вмешательством США в Ирак, в рамках
операции «Иракская свобода» в 2003 году. В статье подчеркивается, что в насто-
ящее время, спустя двадцать лет после нападения на ВТЦ, Ближний Восток оста-
ется опасным регионом с дестабилизированной структурой национальной и реги-
ональной безопасности. Анализируя ситуацию в четырех отдельных государствах:
Ираке, Сирии, Ливане и Египте, автор обосновывает тезис, поставленный в заглавии
статьи. Указывает на тот факт, что многотысячные демонстрации периода так назы-
ваемой Арабской весны не принесли ожидаемого эффекта, способствовали гумани-
тарным кризисам, массовой миграции и укрепили власть авторитарных лидеров.
Opis
Słowa kluczowe
terroryzm, Bliski Wschod, migracja, uchodźcy, aktorzy niepaństwowi, wojna domowa, bezpieczeństwo narodowe, Middle East, Terrorism, Non-State Actors, Proxy Wars, Rivalries, Instability, Refugees, Human Security, Nahost, Terrorismus, nichtstaatliche Akteure, Stellvertreterkriege, Rivalitaten, Instabilitat, Fluchtlinge, menschliche Sicherheit, терроризм, Ближний Восток, миграция, беженцы, негосудар-ственные субъекты, гражданская война, национальная безопасность
Źródło
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka 2021, nr 3, s. 169-178.