Szkoła, której celem jest edukacja i wychowanie, musi m.in. odpowiedzialnie troszczyć się o rozwój każdego ucznia, a zwłaszcza uczniów zdolnych. Obok nauczania, a więc przekazu treści o charakterze dydaktycznym, ważne jest umożliwienie dzieciom i młodzieży osobistego rozwoju, ich pasji i zdolności. Cisza wywiera wpływ na życie zarówno całych społeczeństw, jak i poszczególnych osób. Spotkanie uczniów z ciszą odbywa się w kontekście szeroko rozumianej kultury, w której także szkoła ma poczesne miejsce. Szkoła powinna więc właściwie reagować na zmienione relacje pomiędzy edukacją a ciszą, której nowe formy są obecne w kulturze. Praca w ciszy pozwala na lepsze myślenie, które z kolei ma odzwierciedlenie w jakości działania ucznia. Cisza dotyczy działań mających na celu m.in. pracę nad sobą, nade wszystko jest pomocą w koncentracji, a zatem usprawnia proces uczenia się. Celem artykułu jest wskazanie znaczenia ciszy w rozwoju ucznia w młodszym wieku szkolnym.

A school whose goal is education and upbringing must, among others: take responsible care of the development of every student, especially the gifted ones. In addition to teaching – that is transmitting didactic content – it is important to enable children and young adults to develop their passions and abilities. Silence affects the lives of both entire societies and individual people. Students’ encounter with silence takes place in the context of broadly understood culture, where the school plays an important role. Therefore, the school should respond appropriately to the changed relationship between education and silence, new forms of which are present in culture. Working in silence allows for better thinking, which in turn is reflected in the quality of the student’s performance. Silence applies to actions aimed at, among others: working on yourself, above all, however, it helps one concentrate, and therefore improves the learning process. The aim of the article is to indicate the importance of silence in the development of students at early school age.