Przeglądaj wg Autor "Bieda, Justyna"
Teraz wyświetlane 1 - 20 z 23
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Ciąża, poród i opieka nad dzieckiem w więzieniach Królestwa Polskiego (1815–1867)(Oficyna Wydawnicza AFM, 2015) Bieda, JustynaGenezy współczesnych rozwiązań dotyczących dzieci osób pozbawionych wolności poszukiwać należy w latach Królestwa Polskiego, gdzie po raz pierwszy dostrzeżono konieczność uregulowania problemu kobiet ciężarnych i porodu oraz warunków bytowych matek przebywających wraz dziećmi w zakładach karnych, a także losów nieletnich, pozostających poza murami w czasie uwięzienia rodziców. Stan polskich więzień w początkach XIX w., nie spełniał nawet ówczesnych standardów. Władze Księstwa podjęły próby reform, przygotowano projekt ordynacji więziennej: Urządzenie więzień krajowych, jednakże niestabilna sytuacja kraju, a przy tym brak funduszy, nie pozwoliły na jego realizację. Przełom w system więziennictwa w Królestwie Polskim przyniosła wizytacja niektórych więzień stolicy w 1818 r. przez cara Aleksandra I. Niezadowolenie cara spowodowało intensywne działania centralnych władz rządowych mające na celu reformę warunków wykonywania kary pozbawienia wolności. Zmiany objęły sytuację matek-więźniarek, a także ich dzieci, będących pod bezpośrednią opieką rodzica, jak też tych znajdujących się poza więzieniem. Początkowo, więźniarka w ciąży lub połogu pozbawiona była szczególnej pomocy, ale na drodze praktyki wykształcił się w latach 30. XIX w. zwyczaj udziału w porodach akuszerek, ale regulacje ustawowe w tym zakresie pochodzą dopiero z lat 50. tegoż stulecia. Poprawa fatalnych warunków sanitarnych sprawowania opieki nad noworodkami miała miejsce w więzieniu warszawskim dopiero w latach 30. XIX w., zaś w kolejnym dziesięcioleciu wydano pierwsze przepisy administracyjne zapewniające kobietom karmiącym lepsze racje żywieniowe. Założenie, iż potomstwo nie powinno przebywać ze swoimi rodzicami w zakładach karnych spowodowało, iż już w roku 1823 r. wydano przepisy administracyjne regulujące zasady opieki nad dziećmi, które już nie mogły przebywać pod bezpośrednią opieką matki.Pozycja Doradca i opiekun przydany w świetle Kodeksu Cywilnego Królestwa Polskiego – podobieństwa i różnice(Oficyna Wydawnicza AFM, 2012) Bieda, Justyna; Machut-Kowalczyk, JoannaStudium przedstawia dwa przewidziane przez Kodeks Cywilny Królestwa Polskiego, a dotąd nieznane instytucje: opiekuna przydanego i doradcy. Obie te funkcje miały na celu ochronę interesów majątkowych i osobistych małoletniego w przypadku śmierci jednego lub obojga rodziców. Jednak choć obaj mieli za zadanie ochronę interesów pupila, to z jednej strony ustawodawca przyznał im w tym celu odmienne uprawnienia, z drugiej w praktyce mieszano te funkcje. Świadczą o tym dokumenty Sądu Pokoju Powiatu Łęczyckiego (od 1809 do 1856 r.), Sądu Pokoju w Łodzi (od 1844 do 1876 r.) oraz akt notariuszy zgierskich w latach 1826-1875 zgromadzonych w Archiwum Państwowym w Łodzi. Brak pełnego rozróżnienia opiekuna przydanego i doradcy przejawiał się już w przemienności terminologii używanej w odniesieniu do obu tych instytucji. Choć wskazując opiekuna przydanego, najczęściej posługiwano się wyrażeniem kodeksowym, to natrafiamy i na terminy: podopiekun lub współopiekun. Inaczej wyglądała kwestia w przypadku doradcy. Określenia ustawowego z art. 350 KCKP w ogóle nie stosowano. Posługiwano się natomiast terminologią tożsamą, co dla opiekuna przydanego. I ten właśnie termin możemy spotkać najczęściej. Ponadto w materiale źródłowym występują wskazane już wyżej wyrazy jednoznacznie odnoszące się do doradcy: podopiekun czy współopiekun. W testamentach publicznych doradcom powierzano zadania daleko wykraczające poza funkcje doradcze, a nawet opiekunów przydanych powoływano wbrew literze prawa? Najbardziej prawdopodobną przyczyną takiego stanu rzeczy była słaba znajomość przepisów prawa przez osoby sporządzające akty ostatniej woli. Ponadto osoby dokonujące rozporządzeń na wypadek śmierci, odnoszących się do przyszłości ich dzieci uważając, iż ciąży na nich obowiązek jak najlepszego zabezpieczenia interesów dziecka, starały się w sposób dla siebie zrozumiały wykorzystać instrumenty, którymi posługiwała się praktyka, nie zdając sobie nawet sprawy z obchodzenia prawa. Z rodzicielskiej troski o przyszłość dziecka, któremu groziło sieroctwo, domniemywały moralne prawo mianowania opiekuna przydanego zgodnie ze swą wolą. Tym bardziej, iż rady familijne nie kwestionowały w znacznej mierze przypadków wyborów dokonanych przez testatorów. Mogło zresztą być i tak, że spadkodawca zdawał sobie sprawę, iż jego decyzja w zakresie powołania opiekuna przydanego nie ma mocy prawnej, a traktował ją jedynie jako wskazówkę dla rady familijnej.Pozycja Działalność oświatowa w więzieniach Królestwa Polskiego 1815–1867(Oficyna Wydawnicza AFM, 2017) Bieda, JustynaDziałalność oświatowa w więzieniach Królestwa Polskiego była konsekwencją XIX- -wiecznej zmiany poglądów na cele i warunki wykonywania kary pozbawienia wolności. Idea nauczania osadzonych przestępców na ziemiach Królestwa Polskiego zrodziła się w latach 30. XIX w. i nierozerwalnie wiąże się z osobą Fryderyka Skarbka, który powołał do życia pierwszą szkółkę więzienną dla nieletnich przestępców w warszawskim Domu Kary i Poprawy. Z tego samego okresu pochodzą pierwsze rozporządzenia Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Duchownych nakazujące władzom więziennym zakładanie szkółek niedzielnych, gdzie nauczani pisania i czytania mieli być dorośli więźniowie. Niestety zalecenia centralnych organów rządowych nie były entuzjastycznie przyjmowane na niższych szczeblach władz administracyjnych. Ostatecznie Komisja Rządowa Spraw Wewnętrznych i Duchownych, widząc małe zainteresowanie rządów gubernialnych tworzeniem placówek oświatowych dla nieletnich przestępców, w roku 1860 odgórnie powołała do życia szkółki w czterech więzieniach (Warszawie, Kielcach, Lublinie i Płocku), do których mieli być kierowani nieletni z terenu całego kraju. Niestety nie wiemy, jak w rzeczywistości wyglądało funkcjonowanie tych placówek. Podobnie przedstawiała się kwestia nauczania więźniów dorosłych. Mimo rozporządzenia Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Duchownych z 1833 r., zalecającego prowadzenie w więzieniach szkółek niedzielnych dla dorosłych, pierwsza taka placówka powstała w więzieniu kieleckim dopiero w 1853 r. Wiadomo, że takie ośrodki działały jeszcze w więzieniach w Sandomierzu i Radomiu.Pozycja Kształtowanie się instytucji odpowiedzialności posiłkowej na ziemiach polskich w prawie karnym skarbowym do 1936 r.(Oficyna Wydawnicza AFM, 2012) Bieda, Justyna; Rydz-Sybilak, Katarzyna; Wiśniewska-Jóźwiak, DorotaPoczątek systemu prawa skarbowego i idącego zaraz za nim prawa karnego skarbowego na ziemiach polskich wyznaczały niejednolicie ustawodawstwa państw zaborczych. Tak też odpowiedzialność osób trzecich za grzywny wymierzone sprawcy przestępstwa skarbowego pojawiła się po raz pierwszy na ziemiach polskich choć jeszcze w okresie zaborów, to jedynie na obszarze zaboru pruskiego. Dopiero ustawa z 2 sierpnia 1926 r. wprowadziła jednolite, ogólnopolskie rozwiązania. Fiskalny charakter tej regulacji nie przesłonił jednak racjonalnego podejścia do kwestii uprawnień oskarżonego w toku procesu, co przyjmuje także orzecznictwo stanowiąc, iż o odpowiedzialności osób trzecich (art. 33, 34 u.k.s.) sąd wyrokujący nie jest obowiązany orzekać z urzędu. Brak orzeczenia w tej kwestii nie rodził dla oskarżonego negatywnych skutków, skoro przepisy powyższe miały na względzie wyłącznie interesy Skarbu Państwa, w szczególności zabezpieczenie wpływu kary pieniężnej w wypadku, gdy ściągnięcie jej z majątku skazanego było niemożliwe.Pozycja Niemajątkowe postanowienia w testamentach publicznych sporządzanych przez notariuszy zgierskich w latach 1825–1875(Oficyna Wydawnicza AFM, 2008) Bieda, Justyna"Zgodnie z treścią art. 895 KN, testament jest to akt, mocą którego testator rozporządza na czas, gdy już żyć nie będzie, całością lub częścią swojego majątku, a który odwołać może. Definicja testamentu zawarta w Kodeksie Napoleona może wskazywać, iż aktem tym można było dokonać jedynie rozporządzenia majątkowego. Jednakże ustawodawstwo Królestwa Polskiego i analiza materiału źródłowego dowodzą, iż XIX-wieczny testament publiczny był aktem, w którym testator mógł nie tylko rozporządzić swoim majątkiem na wypadek śmierci, ale też dokonać innych czynności. Pozamajątkowe postanowienia testamentowe możemy podzielić na dwie grupy."(...)Pozycja Organizacja i funkcjonowanie aresztów policyjnych w Królestwie Polskim w latach 1817–1867. Część I(Oficyna Wydawnicza AFM, 2019) Bieda, JustynaAreszty policyjne zostały utworzone na mocy rozporządzenia Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji z dnia 6 października 1817 r. Powołano je do życia w celu zapewnienia odpowiedniego miejsca odizolowania dla osób aresztowanych przez władze policyjne w trakcie pierwszych czynności śledztwa. Jednakże w następnych latach areszty policyjne zyskały kolejne funkcje – jako więzienia dla osób skazanych na krótkoterminowe kary pozbawienia wolności czy jako miejsca noclegowe dla transportowanych więźniów. Celem opracowania jest przedstawienie podstaw prawnych osadzenia w areszcie policyjnym obowiązujących do roku 1867, czyli do czasu likwidacji Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych. Analizie poddano przepisy administracyjne wydawane przez centralne organy administracji rządowej oraz dokumenty zgromadzone w archiwach państwowych, Niestety zachowany materiał archiwalny jest bardzo fragmentaryczny i nie pozwala na precyzyjne ustalenie miejsc, w których zorganizowane zostały areszty policyjne, ani sporządzenie szczegółowych statystyk dotyczących osób przetrzymywanych w tych ośrodkach. Z pewnością jednak możemy stwierdzić, iż areszty policyjne w całym badanym okresie pozostawały głównie miejscami przetrzymywania osób aresztowanych policyjnie oraz że nagminnie łamano przepisy o czasie zatrzymania w areszcie.Pozycja Organizacja i funkcjonowanie ośrodków pozbawienia wolności w Królestwie Polskim (1815-1867) w świetle źródeł. Dotychczasowe ustalenia i perspektywy badawcze(Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Bieda, JustynaW wieku XIX kara pozbawienia wolności stała się w wielu europejskich kodeksach karnych karą podstawową, co zrodziło szeroką dyskusję o reformie organizacji więziennictwa w całej Europie - również w Królestwie Polskim. Radykalnie odmienna od dotychczasowej polityka penitencjarna władz Królestwa Polskiego skupiała się głównie wokół reform organizacji więzień. W pracach naukowych stosunkowo mało miejsca poświęcono dotąd badaniom nad funkcjonowaniem ośrodków pozbawienia wolności w Królestwie Polskim. Uwaga badaczy koncentrowała się przede wszystkim na teoretycznych rozważaniach wokół ówczesnych doktryn penitencjarnych. Jedynie E. Kaczyńska i M. Senkowska prowadziły szersze, oparte na materiale archiwalnym badania naukowe dotyczące praktycznych aspektów funkcjonowania więzień w Królestwie Polskim, choć i te prace wykorzystują zaledwie fragmenty materiałów źródłowych. Organizacja i funkcjonowanie więzień w Królestwie Polskim pozostaje zatem nadal zagadnieniem w dużym stopniu niezbadanym. Przed nami analiza przepisów administracyjnych, w szczególności z II połowy X IX w., oraz obszernego materiału źródłowego zachowanego w aktach Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych, władz wojewódzkich, władz powiatowych oraz dokumentach miejskich (zgromadzonych w Archiwum Głównym Akt Dawnych w Warszawie i inne archiwach państwowych).Pozycja Praca lekarzy w więzieniach Królestwa Polskiego – na podstawie akt Rządu Gubernialnego Radomskiego(Oficyna Wydawnicza AFM, 2020) Bieda, JustynaW pierwszej połowie XIX w. na kanwie europejskiego nurtu humanizacji wykonywania kary pozbawienia wolności pojawiły się koncepcje polskich reformatorów penitencjarnych, np. J.U. Niemcewicza, K. Potockiego, czy F. Skarbka – ich postulaty w dużej części dotyczyły konieczności poprawy warunków sanitarnych w więzieniach, a przede wszystkim stworzenia systemu opieki lekarskiej nad osadzonymi. W odpowiedzi władze rządowe podjęły pewne realne działania. I tak postanowieniem Księcia Namiestnika z 17 września 1823 r. została zatwierdzona Instrukcja więzienna wydana przez Komisję Rządową Spraw Wewnętrznych i Duchownych. Wprowadzała ona nie tylko obowiązek organizacji w więzieniach lazaretów, ale także utrzymywania na stałym etacie lekarza. Weszli oni w skład służby więziennej, a tym samym zaliczono ich w poczet pracowników służby cywilnej Królestwa Polskiego. Jednakże brak zapewnienia odpowiednich funduszy, jak i mała liczba wykwalifikowanych medyków spowodowały, iż wprowadzenie w życie przepisów więziennych było trudne. Przez cały okres istnienia Królestwa Polskiego władze administracyjne borykały się z problemem zapewnienia odpowiedniej obsady lekarskiej w lazaretach więziennych.Pozycja Rodzaje ośrodków pozbawienia wolności w Królestwie Polskim(Oficyna Wydawnicza AFM, 2016) Bieda, JustynaW XIX w. w wielu europejskich kodeksach karnych, w tym także w Królestwie Polskim, kara więzienia stała się sankcją podstawową. W obliczu tych zmian w Królestwie Polskim rozpoczęła się szeroka dyskusja dotycząca reformy całego systemu organizacji więziennictwa. Pojawiają się liczne koncepcje polskich reformatorów penitencjarnych, jak choćby Juliana Ursyn Niemcewicza, Ksawerego Potockiego, Fryderyka Skarbka. W takich warunkach centralne organy administracji rządowej podjęły próbę stworzenia systemu jednostek penitencjarnych. Artykuł opisuje sześć różnych ośrodków pozbawienia wolności funkcjonujących w Królestwie Polskim: areszty policyjne, w których przetrzymywano osoby zatrzymane przez władze policyjne lub skazane przez sądy burmistrzowskie; areszty detencyjne przy Sądach Policji Prostej, gdzie osadzano przede wszystkim przestępców zatrzymanych na mocy decyzji sądu w trakcie tzw. śledztwa pierwiastkowego, a także skazanych za defraudację czy kontrabandę; areszty cywilne dla dłużników w celu zmuszenia ich do wykonania ciążącego na nich zobowiązania; domy badań, w których przebywały osoby oczekujące na wyrok, a także więzienia karne dla osób już skazanych. Dla skazanych za najcięższe przestępstwa w roku 1834 wprowadzono tzw. roty aresztanckie.Pozycja Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego T. X(Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego - Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie - Oficyna Wydawnicza AFM, 2007) Goźdź-Roszkowski, Krzysztof; Podgórska, Magdalena; Głuszak, Marcin; Lewandowska-Malec, Izabela; Filipczak-Kocur, Anna; Ujma, Magdalena; Sawicki, Mariusz; Zajęcki, Maurycy; Szulc, Tadeusz; Malec, Dorota; Jackowska, Kinga; Kubicki, Tomasz; Bieda, Justyna; Wiśniewska, Dorota; Dziadzio, Andrzej; Stefanek-Dziadosz, Aneta; Kulesza, Adam; Pyziak, Michał; Tkaczuk, Marek; Dąbrowski, Karol; Kozyra, Waldemar; Kwiecień, Marcin; Malec, JerzyPozycja Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego T. XI(Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego - Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie - Oficyna Wydawnicza AFM, 2008) Kamińska, Krystyna; Uruszczak, Wacław; Nowosad, Wiesław; Lewandowska-Malec, Izabela; Mikuła, Maciej; Filipczak-Kocur, Anna; Głąb, Zbigniew; Głuszak, Marcin; Kubicki, Tomasz; Bieda, Justyna; Wiśniewska, Dorota; Dziadzio, Andrzej; Stoczewska, Barbara; Pyziak, Michał; Rakowski, Maciej; Wrzyszcz, Andrzej; Witkowski, Andrzej; Malec, JerzyPozycja Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego T. XIX(Oficyna Wydawnicza AFM, 2016) Fijałkowska, Lena; Podgórska-Mikuła, Arkadia; Moniuszko, Adam; Rosa, Wacław; Gołaszewski, Łukasz; Kitowski, Piotr; Kościelak, Sławomir; Głuszak, Marcin; Klimaszewska, Anna; Gałędek, Michał; Bieda, Justyna; Bednarska, Patrycja; Mataniak, Mateusz; Machut-Kowalczyk, Joanna; Kamińska, Paulina; Weredyńska-Szpakowska, Małgorzata; Michalski, Dawid; Kwiecień, Sebastian; Machura, Agnieszka; Dąbrowski, Karol; Graczyk, Konrad; Rzenno, Natalia; Nancka, Grzegorz; Smyk, Grzegorz; Wrzyszcz, Andrzej; Maciejewski, Tadeusz; Lewandowicz, Maria; Michalak, Marcin; Wałdoch, Jacek; Sołga, Przemysław; Kwiecień, Marcin; Malec, JerzyPozycja Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego T. XV(Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego - Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie - Oficyna Wydawnicza AFM, 2012) Łopatecki, Karol; Bednaruk, Waldemar; Cichoń, Paweł; Smyk, Grzegorz; Bieda, Justyna; Machut-Kowalczyk, Joanna; Kubicki, Tomasz; Wiśniewska-Jóźwiak, Dorota; Strzelecka, Monika; Rydz-Sybilak, Katarzyna; Nowakowski, Michał; Kurkowska, Edyta; Tyrchan, Mikołaj; Lewandowska-Malec, Izabela; Matuszewski, Jacek; Malec, JerzyPozycja Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego T. XVI(Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego - Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie - Oficyna Wydawnicza AFM, 2013) Lewandowska-Malec, Izabela; Mikuła, Maciej; Moniuszko, Adam; Pilarczyk, Piotr M.; Bednaruk, Waldemar; Głuszak, Marcin; Krzymkowski, Marek; Moras, Małgorzata; Gałędek, Michał; Kubicki, Tomasz; Bieda, Justyna; Wiśniewska-Jóźwiak, Dorota; Machut-Kowalczyk, Joanna; Godek, Sławomir; Krauza, Krzysztof; Gondek, Maciej M.; Jastrzębski, Robert; Hull, Eugeniusz; Malec, JerzyPozycja Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego T. XVIII(Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego; Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie; Uniwersytet Warszawski; Uniwersytet Gdański, 2015) Goźdź-Roszkowski, Krzysztof; Kitowski, Piotr; Głuszak, Marcin; Bieda, Justyna; Machut-Kowalczyk, Joanna; Wiśniewska-Jóźwiak, Dorota; Kruszewski, Tomasz; Rodak, Mateusz; Żukowski, Przemysław Marcin; Świątkowski, Andrzej Marian; Marciniak-Sikora, Anna; Matuszewski, Jacek; Uruszczak, Wacław; Szpoper, Dariusz; Sowa, Jan; Malec, JerzyPozycja Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego T. XX : Badania nad rozwojem instytucji politycznych i prawnych(Oficyna Wydawnicza AFM, 2017) Malec, Jerzy; Matuszewski, Jacek; Witkowski, Wojciech; Materniak-Pawłowska, Małgorzata; Rymaszewski, Zygfryd; Maciejewski, Tadeusz; Głuszak, Marcin; Sobiech, Jan; Gałędek, Michał; Mataniak, Mateusz; Bieda, Justyna; Klimaszewska, Anna; Machut-Kowalczyk, Joanna; Sadłowski, Michał Patryk; Waniek, Danuta; Dutka, Paweł; Buchwald-Cieślak, Dorota; Cichoń, Paweł; Rakowski, Maciej; Wiśniewska-Jóźwiak, Dorota; Strzała, Marek; Budziński, Janusz R.; Wiśniewska, Ewa; Ożóg, Michał; Kozyra, Waldemar; Modrzyński, Paweł Mateusz; Mikuła, Maciej; Krzysztofek, Katarzyna; Zarzycki, Zdzisław; Malec, JerzyPozycja Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego T. XXI Badania nad rozwojem instytucji politycznych i prawnych(Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Kruszewski, Tomasz; Gajewska, Jolanta; Cetwiński, Marek; Gałędek, Michał; Mataniak, Mateusz; Sitek, Bronisław; Bieda, Justyna; Machut-Kowalczyk, Joanna; Krzysztofek, Katarzyna; Pokoj, Jakub; Szewczak-Daniel, Mariola; Wałdoch, Jacek; Bednaruk, Waldemar; Dworas-Kulik, Judyta; Marszałek, Piotr Krzysztof; Graczyk, Konrad; Mielnik, Hubert; Truszkowski, Bartosz; Ługowski, Bartłomiej; Majdański, Paweł; Kozyra, Waldemar; Czech-Jezierska, Bożena Anna; Pyter, Magdalena; Kazimierczuk, MarcinPozycja Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego T. XXII 2019 Badania nad rozwojem instytucji politycznych i prawnych(Oficyna Wydawnicza AFM, 2019) Szulc, Tadeusz; Głuszak, Marcin; Dębicka, Malwina; Kubus, Radosław; Gałędek, Michał; Bieda, Justyna; Michoń, Marcin; Smyk, Grzegorz; Machut-Kowalczyk, Joanna; Janicka, Danuta; Maksimiuk, Diana; Mazurek-Płecha, Irmina; Wiśniewska, Dorota; Graczyk, Konrad; Szymański, Andrzej; Niewiński, Kamil; Szczygieł, Tomasz; Rakowski, MaciejPozycja Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego T. XXIII 2020 Badania nad rozwojem instytucji politycznych i prawnych(Oficyna Wydawnicza AFM, 2020) Głuszak, Marcin; Wrzyszcz, Andrzej; Święch, Wojciech; Mataniak, Mateusz; Malec, Jerzy; Кресин, Алексей; Matuszewski, Jacek; Kaleta, Przemysław; Kamińska, Paulina; Rymaszewski, Zygfryd; Kotliński, Tomasz J.; Wiśniewska, Ewa; Gałędek, Michał; Bieda, Justyna; Szczepaniak, DamianPozycja Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego T. XXIV 2021 Badania nad rozwojem instytucji politycznych i prawnych(Oficyna Wydawnicza AFM, 2021) Widacki, Jan; Cichoń, Paweł; Kargol, Anna; Czaja, Jan; Kotliński, Tomasz J.; Kowalski, Grzegorz M.; Głuszak, Marcin; Bojarski, Adam; Malec, Jerzy; Иванников, Иван; Wiśniewska, Ewa; Bieda, Justyna; Gałędek, Michał; Małecki, Marian