4.2 Nagrodzone prace dyplomowe
Stały URI dla kolekcji
Przeglądaj
Przeglądaj 4.2 Nagrodzone prace dyplomowe wg Temat "Medycyna"
Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Objawy kliniczne i wpływ leczenia na stan psycho-fizyczny u chorych z nadczynnością tarczycyMatyaszek, Kinga; Krzentowska-Korek, Anna; PielęgniarstwoNadczynność tarczycy to zaburzenie funkcji tarczycy wprowadzające organizm w stan hipertyreozy. Jest to schorzenie endokrynologiczne, w którym dochodzi do zwiększonej syntezy i wydzielania hormonów gruczołu tarczowego. Chorobę rozpoznaje się u około 2% osób dorosłych w Polsce. Przyczynami nadprodukcji hormonów tarczycy jest autoimmunologiczna choroba Gravesa – Basedowa i wole wieloguzkowe nadczynne – choroba Plummera. Do stosowanych metody leczenia zaliczamy leczenie farmakologiczne - tyreostatyki, radioaktywną ablacją jodu tarczycy oraz leczenie operacyjne.Pozycja Wpływ postępowania fizjoterapeutycznego na zmysł równowagi u osób po 60. roku życia(2021) Klimczak, Karolina; Klimek-Piskorz, Ewa; FizjoterapiaWprowadzenie. Starzenie się organizmu prowadzi do zmian fizjologicznej kontroli stabilności postawy i chodu, ograniczając sprawność fizyczną. Niebagatelne znaczenie mają także choroby wieku podeszłego, które poprzez zmiany patofizjologiczne i przez stosowane leczenie w znacznym stopniu mogą wpływać na sprawność ruchową. Wraz z procesem starzenia narastają specyficzne problemy zdrowotne, w następstwie których dochodzi do upośledzenia funkcjonalnego, a w dalszej kolejności — ograniczenia sprawności osób starszych, co stwarza potrzebę pomocy i sprawowania opieki, a także obniża jakość życia. W praktyce przekłada się to na pogorszenie równowagi czego konsekwencją jest zwiększone ryzyko upadków. Dlatego ważne jest wczesne wykrycie zaburzeń równowagi i wprowadzenie programów rehabilitacyjnych oraz działań profilaktycznych. Cel pracy. Celem podjętych badań była ocena wpływu skuteczności postępowania fizjoterapeutycznego wykonywanego w warunkach sanatoryjnych na poprawę funkcjonowania zmysłu równowagi u osób po 60. roku życia, Metodologia badań. Badaniom poddano 37. pacjentów (16 kobiet i 21 mężczyzn) po 60. roku życia, przebywających na 21- dniowym turnusie leczniczym w Starych Łazienkach Mineralnych „Uzdrowisko Krynica-Żegiestów” w Krynicy-Zdrój. Przed rozpoczęciem postępowania fizjoterapeutycznego, którego celem była poprawa ogólnej sprawności funkcjonalnej pacjentów, zostali oni przebadani przez lekarza o specjalizacji balneologicznej w celu zakwalifikowania do zabiegów i oceny ewentualnych przeciwwskazań. Na wstępie kuracjusze wypełniali autorską ankietę, zawierającą metryczkę i podstawowe informacje dotyczące ich dolegliwości. Następnie oceniono u nich złożone czynności życia codziennego wg skali Lawtona (IADL) i było to badanie kwalifikujące do dalszego postępowania. Narzędziami badawczymi w kolejnym etapie postępowania były: autorska ankieta oraz skalę bólu wg Laitinena i test OLS (dla oceny równowagi), które były przeprowadzone przed (bad. I) i po kuracji (bad. II). W analizie statystycznej wyniki dwóch badań porównywano testem Wilcoxona. Wpływ wybranych czynników na wyniki leczenia badano testem Manna-Whitneya lub jednoczynnikową analizą Kruskala-Wallisa oraz korelacją rang Spearmana. Za statystycznie znamienne przyjmowano te wyniki testów, dla których poziom istotności był mniejszy lub równy 0,05 (p≤0,05). Wyniki badań. Średnia wieku w badanej grupie wynosiła 70,7 lat. Wskaźnik masy ciała (BMI) badanych pacjentów wahał się od 19,1 do 32,7 kg/m2, a jego średnia wartość wynosiła 26,2 kg/m2. Blisko połowa badanych (45,9%) miała nadwagę, 16,2% było osób otyłych, a osób z prawidłowym BMI było 37,8%. W skali Lawtona pacjenci uzyskali średni wynik wynoszący 18,7/24 pkt. W skali bólu wg Laitinena pacjenci poprawili wynik z 8.19 pkt w bad. I do 5.87 pkt w bad. II (przy p<0,05). Czas utrzymywania równowagi w teście One Leg Standing przed terapią wynosił średnio 9,75 sek, a po jej przeprowadzeniu wzrósł statystycznie istotnie (p<0,001) do 14,42 sek. Wnioski. Sprawność funkcjonalna badanych osób po 60. roku życia w złożonych czynnościach życia codziennego kształtuje się na poziomie dobrym, natomiast ich równowaga ciała w stosunku do wieku jest upośledzona w stopniu znacznym. Stwierdzono, że im wykonywanie czynności dnia codziennego przez osoby starsze jest łatwiejsze, tym lepsza jest równowaga ciała. Wykazano, że postępowanie fizjoterapeutyczne wdrożone w ramach terapii uzdrowiskowej wpłynęło na istotne zmniejszenie odczuwania bólu, a dzięki temu na poprawę równowagi ciała. Podsumowując, w postępowaniu fizjoterapeutycznym osób starszych, należałoby położyć nacisk na systematyczne ćwiczenia poprawiające ich wytrzymałość, koordynację, co z pewnością poprawi równowagi ciała, a tym samym zmniejszy ryzyko upadków.Pozycja Wpływ zaburzeń snu na jakość życia pacjentów z chorobą alzheimera(2022) Tomaszewska, Agnieszka; Wójcik-Pędziwiatr, Magdalena; PielęgniarstwoWstęp: Choroba Alzheimera (AD) jest jedną z chorób neurodegeneracyjnych mózgu, która cechuje się stopniowym zanikiem pamięci oraz innych funkcji poznawczych, stanowiąc tym samym najczęstszą przyczynę otępienia w wieku podeszłym. Zaburzenia snu są problemem dotykającym coraz większej ilości osób, mogą inicjować i propagować zjawiska sprzyjające rozwojowi procesu neurodegeneracyjnemu. Ponadto sama AD i zmiany neuropatologiczne w niej zachodzące mogą prowadzić do zaburzeń rytmu snu i czuwania, a co za tym idzie znaczne pogorszyć codzienne funkcjonowanie oraz jakość życia chorych. Holistyczna opieka pielęgniarska nad pacjentem z AD zawiera w sobie szereg działań zmierzających do zminimalizowania zjawiska zaburzeń snu, a przez to do podniesienia jakości życia pacjentów. Cel: Celem niniejszej pracy naukowej jest zbadanie występowania zaburzeń snu u pacjentów z AD, określenie rodzaju tych zaburzeń i ich wpływu na jakość życia chorych. Materiał i metody: Badaniem została objęta grupa 70 pacjentów ze zdiagnozowaną AD (32 kobiety i 38 mężczyzn) w wieku od 60 do 94 lat, przebywających w Instytucji Opiekuńczej oraz mieszkających w domu rodzinnym. W badaniu wykorzystano ankietę własną oraz następujące skale: skala Barthel, Geriatryczna Skala Depresji wg Yesavage’a, Test oceny upośledzenia funkcji poznawczych wg Blesseda, Test rysowania zegara wg Sunderlanda, Skala Senności Epworth, Ateńska Skala Bezsenności, Skrócona Wersja Ankiety Oceniającej Jakość Życia WHO. Wyniki: Wykazano negatywną korelację zaburzeń snu z pobytem w Instytucji Opiekuńczej, depresją, długością trwania AD, niską aktywnością chorych, farmakoterapią oraz jakością życia pacjentów. Wnioski: Na nasilenie występowania zaburzeń snu u pacjentów z AD wpływa pobyt w Instytucji Opiekuńczej, długi czas trwania choroby, depresja, niska aktywność, częsta i długa drzemka w ciągu dnia, nieregularne pory snu i budzenia się oraz częsta farmakoterapia. W AD występują specyficzne zaburzenia snu, które znacznie obniżają jakość życia pacjentów.