4.2 Nagrodzone prace dyplomowe

Stały URI dla kolekcji

http://hdl.handle.net/11315/20661

Przeglądaj

Teraz wyświetlane 1 - 20 z 74

Project of the development of Zabłocie Boulevards with an experimental project of the office, service and sport complex
(2020) Jałocha, Tomasz; Ingarden, Krzysztof; Architecture
From Introduction: "As part of my master's thesis, I decided to take up the topic of reorganizing public spaces in the Zabłocie district in Krakow. The focus of attention on this area of the city results from the fact that during the past 5 years of studying at the Krakow Academy, I had the pleasure to get to know the structure of this district, its possibilities, potential, architectural and landscape values. I also got to know the threats and weaknesses of the studied area. In getting to know Zabłocie, I focused primarily on the critical observation of public space. From the point of view of the inhabitant, this is an extremely important point in the functional program of each district, because public space surrounds us every day. However, we cannot only limit its definition to attractively designed parks, city squares and streets. Public space is also any place accessible to the public, where any of the city's residents can find themselves. Observing the values of the above-mentioned public spaces in Zabłocie, an image of mediocrity and mediocrity emerges, and the dominant function is subordinated to cars. This is incomprehensible, as in recent years Zabłocie has become an area of exceptionally intensive residential development, around which the space should serve to improve the quality of life of residents and to establish and develop social relations. In order to solve the above-mentioned problems, I decided to make an architectural and urban intervention"(...)
Zagrożenie uzależnieniem od mediów elektronicznych młodzieży szkolnej - Przyczyny, przejawy i sposoby zapobiegania (Na przykładzie badań uczniów szkół podstawowych z terenu gminy Wieprz
(2021) Mrowiec, Tadeusz; Zinkiewicz, Beata; Pedagogika resocjalizacyjna z elementami kryminologii
Ze wstępu: "Aktualnie prawie każdy z nas posiada przynajmniej jedno urządzenie multimedialne, od dzieci po osoby w podeszłym wieku. Potrzeba pozostawania w "stałym kontakcie ze światem" i "bycia na bieżąco" w ostatnich latach bardzo się pogłębiła, a zjawisko to stało się już normą społeczną. Pytanie tylko, kiedy ta nowa norma społeczna przestaje być normą, a zaczyna być problemem. Bardzo duży postęp technologiczny, a co za tym idzie - coraz to nowe możliwości wykorzystania telefonów komórkowych, laptopów, tabletów i całej reszty urządzeń multimedialnych nie idą w parze z postępem psychologiczno - społecznym. Brak świadomości zagrożeń związanych z patologicznym korzystaniem z „dobrodziejstw technologii” i zachwyt nad ich możliwościami sprawiają, iż ludzie stają się bezbronni wobec zagrożeń, które niesie ze sobą "kultura pochylonej głowy". Przekonanie to stało się punktem wyjścia do napisania niniejszej pracy. Problem uzależnienia młodzieży od mediów elektronicznych jest stosunkowo nowym zagadnieniem, ale – co ważniejsze – zmieniającym się wciąż na naszych oczach zjawiskiem. Obowiązkiem pedagoga jest zatem jego monitorowanie. I taki właśnie cel nadrzędny przyświecał autorowi tego opracowania – śledzenie dynamiki i specyfiki problemu."(...)
Wpływ postępowania fizjoterapeutycznego na zmysł równowagi u osób po 60. roku życia
(2021) Klimczak, Karolina; Klimek-Piskorz, Ewa; Fizjoterapia
Wprowadzenie. Starzenie się organizmu prowadzi do zmian fizjologicznej kontroli stabilności postawy i chodu, ograniczając sprawność fizyczną. Niebagatelne znaczenie mają także choroby wieku podeszłego, które poprzez zmiany patofizjologiczne i przez stosowane leczenie w znacznym stopniu mogą wpływać na sprawność ruchową. Wraz z procesem starzenia narastają specyficzne problemy zdrowotne, w następstwie których dochodzi do upośledzenia funkcjonalnego, a w dalszej kolejności — ograniczenia sprawności osób starszych, co stwarza potrzebę pomocy i sprawowania opieki, a także obniża jakość życia. W praktyce przekłada się to na pogorszenie równowagi czego konsekwencją jest zwiększone ryzyko upadków. Dlatego ważne jest wczesne wykrycie zaburzeń równowagi i wprowadzenie programów rehabilitacyjnych oraz działań profilaktycznych. Cel pracy. Celem podjętych badań była ocena wpływu skuteczności postępowania fizjoterapeutycznego wykonywanego w warunkach sanatoryjnych na poprawę funkcjonowania zmysłu równowagi u osób po 60. roku życia, Metodologia badań. Badaniom poddano 37. pacjentów (16 kobiet i 21 mężczyzn) po 60. roku życia, przebywających na 21- dniowym turnusie leczniczym w Starych Łazienkach Mineralnych „Uzdrowisko Krynica-Żegiestów” w Krynicy-Zdrój. Przed rozpoczęciem postępowania fizjoterapeutycznego, którego celem była poprawa ogólnej sprawności funkcjonalnej pacjentów, zostali oni przebadani przez lekarza o specjalizacji balneologicznej w celu zakwalifikowania do zabiegów i oceny ewentualnych przeciwwskazań. Na wstępie kuracjusze wypełniali autorską ankietę, zawierającą metryczkę i podstawowe informacje dotyczące ich dolegliwości. Następnie oceniono u nich złożone czynności życia codziennego wg skali Lawtona (IADL) i było to badanie kwalifikujące do dalszego postępowania. Narzędziami badawczymi w kolejnym etapie postępowania były: autorska ankieta oraz skalę bólu wg Laitinena i test OLS (dla oceny równowagi), które były przeprowadzone przed (bad. I) i po kuracji (bad. II). W analizie statystycznej wyniki dwóch badań porównywano testem Wilcoxona. Wpływ wybranych czynników na wyniki leczenia badano testem Manna-Whitneya lub jednoczynnikową analizą Kruskala-Wallisa oraz korelacją rang Spearmana. Za statystycznie znamienne przyjmowano te wyniki testów, dla których poziom istotności był mniejszy lub równy 0,05 (p≤0,05). Wyniki badań. Średnia wieku w badanej grupie wynosiła 70,7 lat. Wskaźnik masy ciała (BMI) badanych pacjentów wahał się od 19,1 do 32,7 kg/m2, a jego średnia wartość wynosiła 26,2 kg/m2. Blisko połowa badanych (45,9%) miała nadwagę, 16,2% było osób otyłych, a osób z prawidłowym BMI było 37,8%. W skali Lawtona pacjenci uzyskali średni wynik wynoszący 18,7/24 pkt. W skali bólu wg Laitinena pacjenci poprawili wynik z 8.19 pkt w bad. I do 5.87 pkt w bad. II (przy p<0,05). Czas utrzymywania równowagi w teście One Leg Standing przed terapią wynosił średnio 9,75 sek, a po jej przeprowadzeniu wzrósł statystycznie istotnie (p<0,001) do 14,42 sek. Wnioski. Sprawność funkcjonalna badanych osób po 60. roku życia w złożonych czynnościach życia codziennego kształtuje się na poziomie dobrym, natomiast ich równowaga ciała w stosunku do wieku jest upośledzona w stopniu znacznym. Stwierdzono, że im wykonywanie czynności dnia codziennego przez osoby starsze jest łatwiejsze, tym lepsza jest równowaga ciała. Wykazano, że postępowanie fizjoterapeutyczne wdrożone w ramach terapii uzdrowiskowej wpłynęło na istotne zmniejszenie odczuwania bólu, a dzięki temu na poprawę równowagi ciała. Podsumowując, w postępowaniu fizjoterapeutycznym osób starszych, należałoby położyć nacisk na systematyczne ćwiczenia poprawiające ich wytrzymałość, koordynację, co z pewnością poprawi równowagi ciała, a tym samym zmniejszy ryzyko upadków.
Ocena efektywności terapii przezczaszkową stymulacją prądem stałym (tDCS) w redukcji objawów depresji u osób po przejściowym epizodzie niedokrwiennym mózgu
(2021) Piś, Gabriela; Pąchalska, Maria; Psychologia kliniczna z neuropsychologią
Tematem pracy magisterskiej jest „Ocena efektywności przezczaszkowej stymulacji prądem stałym (tDCS) w redukcji objawów depresji u osób po przejściowym epizodzie niedokrwiennym”. Celem pracy było zbadanie efektywności tDCS w redukcji depresji u pacjentów po przejściowym epizodzie niedokrwiennym mózgu w porównaniu z psychoterapią indywidualną. Pracę rozpoczyna wstęp wyjaśniający plan oraz zawartość pracy. Pierwszy rozdział skupia się na rozpatrzeniu pojęcia przemijającego epizodu niedokrwiennego (TIA) oraz jego odniesienia względem pacjentów z depresją. Drugi rozdział dotyczy pojęcia depresji rozumianego jako zaburzenie nastroju. Objawy, modele poznawcze, triada poznawcza oraz teoria mikrogenetyczna, to główne tematy rozdziału. Trzeci rozdział zawiera opis mechanizmu funkcjonowania przezczaszkowej stymulacji prądem stałym (tDCS) oraz roli tej metody w redukcji objawów depresji u pacjentów po TIA. W rozdziale 4. zaprezentowałam metodologię badań, pytania i hipotezy oraz charakterystykę materiału badawczego; to dwie grupy pacjentów badanych w Centrum Reintegracyjno-Szkoleniowym Polskiego Towarzystwa Neuropsychologicznego w Krakowie leczonych wg dwóch różnych protokołów terapii. Znajduje się tu również opis metod badań oraz procedura przebiegu eksperymentu. W rozdziale 5. znajdują się wyniki badań. Ostatni, szósty rozdział to odpowiedzi na pytania badawcze i weryfikacja hipotez, podsumowanie i dyskusja dotycząca efektywności terapii tDCS w porównaniu z terapią indywidualną. Potwierdzono hipotezy, że przezczaszkowa stymulacja prądem stałym (tDCS) jest bardziej efektywna w redukcji objawów depresji u osób po przejściowym epizodzie niedokrwiennym niż psychoterapia indywidualna. Cała praca zawiera aktualną wiedzę o przejściowym epizodzie niedokrwiennym (TIA), depresji, jak i przezczaszkowej stymulacji prądem stałym (tDCS). Posiada wymiar aplikacyjny, który polega na tym, że zaproponowany protokół treningu F3-F4 może być z powodzeniem stosowany u osób z depresją po przejściowym epizodzie niedokrwiennym mózgu. Fundamentem pracy magisterskiej jest dorobek naukowy Prof. zw. dr hab. Marii Pąchalskiej, która w swych publikacjach i książkach dokładnie opisuje problematykę zagadnień poruszanych w pracy magisterskiej.
Światowa Organizacja Zdrowia i jej znaczenie w zwalczaniu pandemii
(2021) Szuban, Maciej; Srogosz, Tomasz; Prawo
Celem pracy badawczej jest omówienie tematyki związanej z funkcjonowaniem Światowej Organizacji Zdrowia i jej znaczeniem przy zwalczaniu zagrożenia jakim jest pandemia. Praca zawiera omówienie historii powstania organizacji, jej zarządzania i struktury oraz celów i zadań jakim organizacja musi sprostać. Głównym punktem pracy badawczej jest zbadanie mechanizmów i zaleceń WHO podczas trwania pandemii grypy i pandemii COVID-19. Praca badawcza sprowadza się do odpowiedzi na główne pytanie badawcze: „Czy WHO działa w odpowiedni sposób na rzecz zwiększenia współpracy między państwami w dziedzinie ochrony zdrowia i zwalczania pandemii?”. W ramach uzyskania odpowiedzi na główne pytanie badawcze posłużono się metodą teoretyczną, dogmatyczną oraz historyczno-prawną. Badania potwierdziły, że WHO działa w odpowiedni sposób, pogłębiając współpracę międzynarodową koordynuje i wydaje zalecenia, umożliwiające walkę z zagrożeniem jakim jest pandemia oraz inne czynniki zagrażające zdrowiu publicznemu.
D(EKO)TERAPIA® a rozwój emocjonalny dzieci szkolnych (Proekologiczna metoda pracy pedagoga w niepublicznej placówce Edukacyjny Handmade – Twórcza Przestrzeń Rozwoju i Terapii w Sosnowcu)
(2022) Szober, Aleksandra; Zinkiewicz, Beata; Pedagogika; Pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna z logopedią
Wstęp: "Sztuka – to brzmi dumnie. Jak się jednak okazuje, nie zawsze wzbudza ona pozytywne emocje i reakcje. Moje wieloletnie obserwacje oraz rozmowy z różnymi ludźmi skłoniły mnie do refleksji, że pewna część społeczeństwa postrzega sztukę przez pryzmat wyłącznie czegoś do podziwiania – majestatycznego, elitarnego, nieosiągalnego. Samo zaś obcowanie ze sztuką (np. na etapie edukacji szkolnej), niezależnie od jej formy, niejednemu mojemu rozmówcy dostarczyło uczucia stresu i przekonania o braku umiejętności. Tymczasem sztuka (w mniejszym lub większym stopniu) jest obecna w życiu każdego człowieka. Jej różnorodne formy otaczają nas każdego dnia, wzbudzając emocje, regulując postawy i reakcje, stymulując określone działania. To bardzo naturalne zjawisko. Bowiem, jak wskazują badacze z obszaru neuronauk - sztuka “od swego zarania nie mogła mieć na celu przedstawienia świata, bo świata nie można przedstawić, można jedynie przedstawić swoje odczuwanie świata” jako wynik interpretacji wewnętrznych stanów mózgu powstałych wskutek bycia w tym świecie i potrzeby działania w nim."(...)
Centrum Integracji Społecznej w Odessie, miejsce spotkań lokalnej społeczności wraz z ośrodkiem opieki nad osobami starszymi i kaplicą ekumeniczną
(2022) Katsan, Mariia; Wróbel, Piotr; Architektura
Żyjemy w chaosie - pandemia, wojny, gry polityczne, niesprawiedliwość i nierówności ekonomiczne, prześladowania rasowe i etniczne, problemy z ekologią - to dzisiejsze realia ludzkości. Z każdym dniem w naszej cywilizacji pojawia się coraz więcej gniewu i nienawiści. Postęp naukowy i technologiczny dystansuje ludzi od duchowości i przesłania postrzeganie prawdziwych wartości życia. Coraz trudniej jest zachować nadzieję i chęć dążenia do czegoś lepszego. Temat mojej pracy dyplomowej - Centrum Integracji Społecznej w Odessie jako miejsce spotkań lokalnej społeczności wraz z ośrodkiem opieki nad osobami starszymi i kaplica ekumeniczną - jest bezpośrednią reakcją na wydarzenia, które stały się nową rzeczywistością dla milionów ludzi. Centrum zostało zlokalizowane w moim rodzinnym mieście, w którym się urodziłam i w którym spędziłam dzieciństwo i młodość.
Ghost Gear: The Abandoned Fishing Nets Haunting World Ocean
(2022) Nesina, Olena; Bednarczyk, Bogusława; International Relations; International Business
Zagubione i porzucone narzędzia połowowe przyczyniają się do poważnej katastrofy ekologicznej i społeczno-gospodarczej. To właśnie z powodu połowów rośnie liczba stworzeń morskich o niskiej płodności. Wymieranie i zmniejszanie się stad gatunków docelowych w wyniku utraty sieci rybackich ogranicza zrównoważoną produkcję zasobów rybnych, co oznacza upadek gospodarki. Najbardziej poprawną odpowiedzią na pytanie, jak uporać się z tym pozornie nierozwiązywalnym problemem, jest stworzenie ogólnego porozumienia międzynarodowego z jasnymi zobowiązaniami, normami i przepisami, które mają zapobiegać przedostawaniu się sieci rybackich do oceanu. Problem plastikowych sieci rybackich to nie tylko problem zanieczyszczenia przez nie oceanów, to kwestia naszej przyszłości, ponieważ takie aspekty jak problemy z bezpieczeństwem żywnościowym ze względu na zmniejszenie zasobów ryb i wpływ na ludzi nie mogą nas ominąć.
Wpływ zażywania substancji psychodelicznych na subiektywną ocenę nastroju oraz objawów depresji i lęku
(2022) Buda, Mateusz; Barwiński, Łukasz; Psychologia; Psychologia kliniczno-sądowa
STRESZCZENIE Substancje psychodeliczne były stosowane przez ludzi od zarania dziejów. Przez wiele wieków używane były w formie ceremonialnej przez kultury na całym świecie. Przełomem, jeśli chodzi o badanie ich potencjalnej użyteczności w psychoterapii były dopiero lata 50 i 60-te XX wieku. Okazało się, że oprócz wysokiej skuteczności w leczeniu zaburzeń takich jak lęk, depresja czy uzależnienia, używane w kontrolowanych warunkach są również stosunkowo bezpieczne. Badania jednak zostały przerwane po politycznej decyzji o zdelegalizowaniu tych substancji. Przez kolejne kilkadziesiąt lat, pomimo narastającego kryzysu zdrowia psychicznego nie wynaleziono żadnej przełomowej metody w leczeniu najczęściej diagnozowanych zaburzeń. Część naukowców postanowiła wznowić badania nad psychodelikami. Obecnie prowadzone badania, z zachowaniem naukowych standardów potwierdzają wysoką skuteczność tych substancji w leczeniu m.in. zaburzeń lękowych i depresji, choć w Polsce należą one do rzadkości. W swojej pracy postanowiłem sprawdzić jak osoby przyjmujące psychodeliki w celach terapeutycznych oceniają ich wpływ na objawy o takim charakterze. Zrealizowany projekt badawczy objął 150 osób, zarówno posiadających formalne rozpoznania zaburzeń psychicznych, jak i doświadczających obniżenia nastroju, stanów lękowych oraz innych objawów depresyjnych, ale dotąd psychiatrycznie niezdiagnozowanych. Pomiaru dokonano za pomocą kwestionariuszy oceniających nasilenie objawów depresji i lęku, a także poziom subiektywnie doświadczanych emocji pozytywnych oraz negatywnych, przed i po ostatnim doświadczeniu psychodelicznym. Uzyskane wyniki wykazały, że objawy depresji oraz lęku wyraźnie zmniejszały się u badanych po ostatniej sesji psychodelicznej, a wielkość ujawnionych zależności osiągnęła w przypadku większości zmiennych wysoki poziom. Rezultaty przeprowadzonych badań pozwalają sformułować wniosek zbieżny z wieloma doniesieniami, iż substancje psychodeliczne istotnie mogą posiadać potencjał terapeutyczny w zakresie wspomagania leczenia zaburzeń depresyjnych i lękowych oraz prowadzić do obniżania subiektywnego nasilenia doświadczanych objawów w tym zakresie. Uzyskane wyniki mogą stanowić przyczynek do podejmowania dalszych badań w tym obszarze, szczególnie w kontekście pomiaru nieograniczającego się wyłącznie do retrospektywnej oceny kwestionariuszowej.
Wpływ zaburzeń snu na jakość życia pacjentów z chorobą alzheimera
(2022) Tomaszewska, Agnieszka; Wójcik-Pędziwiatr, Magdalena; Pielęgniarstwo
Wstęp: Choroba Alzheimera (AD) jest jedną z chorób neurodegeneracyjnych mózgu, która cechuje się stopniowym zanikiem pamięci oraz innych funkcji poznawczych, stanowiąc tym samym najczęstszą przyczynę otępienia w wieku podeszłym. Zaburzenia snu są problemem dotykającym coraz większej ilości osób, mogą inicjować i propagować zjawiska sprzyjające rozwojowi procesu neurodegeneracyjnemu. Ponadto sama AD i zmiany neuropatologiczne w niej zachodzące mogą prowadzić do zaburzeń rytmu snu i czuwania, a co za tym idzie znaczne pogorszyć codzienne funkcjonowanie oraz jakość życia chorych. Holistyczna opieka pielęgniarska nad pacjentem z AD zawiera w sobie szereg działań zmierzających do zminimalizowania zjawiska zaburzeń snu, a przez to do podniesienia jakości życia pacjentów. Cel: Celem niniejszej pracy naukowej jest zbadanie występowania zaburzeń snu u pacjentów z AD, określenie rodzaju tych zaburzeń i ich wpływu na jakość życia chorych. Materiał i metody: Badaniem została objęta grupa 70 pacjentów ze zdiagnozowaną AD (32 kobiety i 38 mężczyzn) w wieku od 60 do 94 lat, przebywających w Instytucji Opiekuńczej oraz mieszkających w domu rodzinnym. W badaniu wykorzystano ankietę własną oraz następujące skale: skala Barthel, Geriatryczna Skala Depresji wg Yesavage’a, Test oceny upośledzenia funkcji poznawczych wg Blesseda, Test rysowania zegara wg Sunderlanda, Skala Senności Epworth, Ateńska Skala Bezsenności, Skrócona Wersja Ankiety Oceniającej Jakość Życia WHO. Wyniki: Wykazano negatywną korelację zaburzeń snu z pobytem w Instytucji Opiekuńczej, depresją, długością trwania AD, niską aktywnością chorych, farmakoterapią oraz jakością życia pacjentów. Wnioski: Na nasilenie występowania zaburzeń snu u pacjentów z AD wpływa pobyt w Instytucji Opiekuńczej, długi czas trwania choroby, depresja, niska aktywność, częsta i długa drzemka w ciągu dnia, nieregularne pory snu i budzenia się oraz częsta farmakoterapia. W AD występują specyficzne zaburzenia snu, które znacznie obniżają jakość życia pacjentów.
Czułość i empatia w kontaktach nauczyciela z dziećmi w wieku przedszkolnym na przykładzie badań wybranych przedszkoli w województwie Małopolskim
(2023) Chachlica, Justyna; Aksman, Joanna; Pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna
Ze wstępu: "Edukacja przedszkolna stanowi niezwykle ważne podwaliny w późniejszym rozwoju dziecka. Elementem takowej edukacji są nie tylko dzieci, ale i nauczyciele oraz rodzice. Zarówno pierwsi, jak i drudzy pełnią niebagatelną rolę, aby proces kształcenia i wychowywania dziecka przebiegał efektywnie i przynosił zamierzone skutki. Jednym z czynników mających bezpośredni wpływ na dzieci w wieku przedszkolnym jest postawa nauczyciela. To właśnie od wychowawcy zależy, czy dziecko będzie przedmiotem, czy podmiotem procesu dydaktycznego. Empatyczna, wspierająca, czuła postawa pedagoga ma na celu rozumienie dziecka, jego potrzeb, indywidualności, zainteresowań, zdolności i słabości. Troska o drugiego człowieka, ciepło, chęć pomocy i brak obojętności to emblematy, którymi odznaczać powinni się wszyscy podejmujący zawód nauczyciela."(...)
Analiza częstości występowania prób samobójczych wśród nastolatków zgłaszających się do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego w czasie pandemii COVID-19
(2023) Bielec, Ewa; Tomaszek, Lucyna; Pielęgniarstwo
Wstęp: Z roku na rok systematycznie wzrasta liczba zamachów samobójczych wśród nastolatków, a także obniża się próg wiekowy osób podejmujących próby samobójcze. W Polsce samobójstwa są drugą po wypadkach przyczyną zgonów wśród dzieci i młodzieży. Wyraźnie negatywny wpływ na zdrowie psychiczne ludności na całym świecie wywarła pandemia COVID-19. Dzieci i młodzież odczuwają najwięcej psychospołecznych skutków z nią związanych. Cel pracy: Celem pracy było: (1) poznanie częstości hospitalizacji nastoletnich pacjentów z powodu prób samobójczych w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym (SOR) Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Krakowie w czasie pandemii COVID-19, (2) określenie profilu nastoletniego pacjenta podejmującego próbę samobójczą. Materiał i metoda: Analizą retrospektywną objęto, na podstawie elektronicznej dokumentacji medycznej w systemie CliniNet, dane socjodemograficzne i kliniczne pacjentów w wieku 10-18 lat z rozpoznaniem próby samobójczej. Okres obserwacji: od 20 marca 2020 roku do 16 maja 2023 roku. Wyniki: W czasie pandemii COVID-19 odnotowano 425 hospitalizacji pacjentów w wieku 11-17 lat z powodu próby samobójczej (0,7%), najwięcej (69%) w przedziale wiekowym 15-17 lat. 80% badanej grupy stanowiły dziewczynki, a 75,3% to mieszkańcy miast. Samozatrucie było najczęstszą przyczyną zamachów samobójczych (52,4%), następnie samookaleczenia (41%), powieszenie (3,2%) i skok z wysokości (2,1%). Najczęstszą substancją toksyczną w samozatruciach były leki przeciwdepresyjne i przeciwpsychotyczne oraz paracetamol. Około 70% hospitalizacji powiązanych było z występowaniem zaburzeń psychicznych u nastolatków, spośród których najczęstsza była depresja. Co dziewiętnasty hospitalizowany pacjent wymagał leczenia na Oddziale Anestezjologii i Intensywnej Terapii. Śmiertelność w całej badanej grupie wynosiła 0,2%. Wnioski: W czasie pandemii COVID-19 przyczyną 0,7% hospitalizacji na SOR-ze były próby samobójcze. Hospitalizowane były najczęściej: osoby płci żeńskiej, w przedziale wiekowym 15-17 lat, będące mieszkańcami miast, leczone psychiatrycznie głównie z powodu depresji.
Lokalne Centrum Integracji we wsi Górno koło Rzeszowa
(2023) Radomska, Aleksandra; Ingarden, Krzysztof; Urbanowicz, Piotr; Architektura; Architektura
Ze wstępu: "Czym jest architektura bez społeczności? Kim jest architekt bez społeczności? „Istnieje wiele możliwości działania dla jednostki, by rozwinąć własną twórczość i być aktywnym jako obywatel-architekt. Przyjmij za zasadę, że problem należy zidentyfikować i próbować go rozwiązać. Możesz zająć się problemem znanym, albo wyeksponować problem przeoczony. Zrób to sam lub stwórz zespół. Możesz nie znać wszystkich odpowiedzi, i to jest w porządku; bądź tylko przygotowany do zrobienia wszystkiego czego wymaga rozwiązanie problemu. Jeśli twoje propozycje znajdą uznanie, może zaskoczyć cię ile zainteresowania i wsparcia możesz wygenerować swoim wysiłkiem.” (Peterson, 2008, s. 103)."(...)
Kryminalizacja narażenia na zarażenie wirusem HIV, chorobą weneryczną lub zakaźną, ciężką chorobą nieuleczalną lub realnie zagrażającą życiu
(2023) Polegaj-Pasierb, Barbara; Banasik, Katarzyna; Prawo
Pandemia choroby COVID-19 skłania do analizy problemu przypisania odpowiedzialności karnej za narażenie na zakażenie chorobami. Penalizacja takiego czynu unormowana została m.in. w art. 161 KK. Konstrukcja tego przepisu i użyta w nim terminologia budzi jednak wątpliwości i przeradza się w pytania: czy kształt tej normy pozwala na precyzyjną, jednoznaczną ocenę czynu narażenia na zakażenie biologicznym czynnikiem chorobotwórczym, mającym negatywny wpływ na zdrowie i życie jednostki, a także czy przepis spełnia swoje funkcje w praktyce stosowania prawa. Udzielenie odpowiedzi na te pytania jest głównym celem badawczym niniejszej pracy. Ponadto celem pobocznym jest przybliżenie i analiza uwarunkowań historycznych, terminologii zawartej w treści przepisu oraz elementów struktury występku zarówno dogmatycznie jak i w kontekście określonych sytuacji, w tym pandemii COVID-19. W pracy zostanie postawiony i zweryfikowany szereg hipotez badawczych pozwalających odpowiedzieć na powyższe pytania.
Ochrona interesów dającego zabezpieczenie w umowie przewłaszczenia nieruchomości na zabezpieczenie
(2023) Blichowska, Anna; Biernat, Jakub; Prawo; Kryminologia
Ze wstępu: "Tematykę niniejszej pracy stanowią rozważania dotyczące ochrony interesów prawnych dającego zabezpieczenie, jako jednej ze stron umowy przewłaszczenia nieruchomości na zabezpieczenie. Koncepcja merytoryczna pracy oparta jest na tezie, zgodnie z którą między stronami umowy przewłaszczenia nieruchomości na zabezpieczenie, zachodzi dysproporcja w zakresie ochrony interesów prawnych. Podstawą dla wspomnianej tezy jest analiza charakterystyki umowy przewłaszczenia nieruchomości na zabezpieczenie oraz wniosek, zgodnie z którym na skutek zawarcia tej umowy, jedna ze stron (beneficjent zabezpieczenia) z mocy prawa, zyskuje pozycję uprzywilejowaną względem drugiej strony umowy. Celem poznawczym pracy jest przedstawienie uregulowań dotyczących ochrony interesów dającego zabezpieczenie. Hipoteza badawcza zakłada, iż aktualnie obowiązujące przepisy prawne nie likwidują dysproporcji w zakresie ochrony interesów stron umowy przewłaszczenia nieruchomości na zabezpieczenie."(…)
Analiza kultury bezpieczeństwa pacjenta w szpitalu
(2024) Borodziuk, Gabriela; Merklinger-Gruchała, Anna; Pielęgniarstwo
Bezpieczeństwo pacjenta jest jednym z najważniejszych aspektów opieki zdrowotnej, ma ono kluczowe znaczenie dla jakości świadczonych usług medycznych oraz zaufania pacjentów do systemu opieki zdrowotnej. Kultura bezpieczeństwa pacjenta obejmuje wszystkie działania, postawy i procedury mające na celu minimalizowanie ryzyka wystąpienia błędów medycznych oraz zapewnienie pacjentom najwyższego standardu opieki. Celem badania była analiza kultury bezpieczeństwa pacjenta z punktu widzenia personelu medycznego w jednym z krakowskich szpitali. Grupę badawczą stanowił personel medyczny pracujący w bezpośrednim kontakcie z pacjentem (n = 78), w tym 63 (80%) pielęgniarki i położne, a 15 (20%) lekarze. Posłużono się metodą sondażu diagnostycznego z użyciem polskiej adaptacji kwestionariusza Hospital Survey on Patient Safety Culture (HSOPSC); w wersji polskiej użyto nazwy Ankieta Szpitalnego Bezpieczeństwa Pacjenta (ASBP). Kwestionariusz składa się z 42 itemów (stwierdzeń), które tworzą 12 wymiarów. Analizę statystyczną podzielono na 7 etapów. W pierwszym etapie została wykonana statystyka opisowa, w kolejnych stosując narzędzia statystyczne przeprowadzono analizę poszczególnych wymiarów i ich wpływa na bezpieczeństwo pacjenta oraz zależności pomiędzy poszczególnymi wymiarami, a cechami ankietowanych. Badanie zostało przeanalizowane za pomocą programu Statistica 13.3, a uzyskane wyniki zostały porównane do innych badań z wykorzystaniem kwestionariusza HSOPSC i jego adaptacji. Badanie wykazało, że poziom kultury bezpieczeństwa w jednym z krakowskich szpitali, w 11 na 12 wymiarach wymaga poprawy (w danych wymiarach liczba pozytywnych odpowiedzi była niższa niż 50%), a w jednym wymiarze („Praca zespołowa na oddziale” – W1) poziom kultury bezpieczeństwa jest neutralny (odsetek pozytywnych odpowiedzi wynosił między 50% a 75%). Najniżej oceniany był wymiar 4 „Wsparcie dyrekcji na rzecz bezpieczeństwa pacjenta” (13,42% pozytywnych odpowiedzi), a w jednym ze stwierdzeń tworzących ten wymiar stwierdzono, że jedynie 9,1% respondentów uważa, że dyrekcja szpitala tworzy atmosferę pracy sprzyjającą bezpieczeństwu pacjenta. Nisko oceniany był też wymiar 12 „Pozbawiona sankcji reakcja na błędy” (20,51% pozytywnych odpowiedzi), w którym większość (62,8%) respondentów jest przekonana, że ich błędy mogą być lub będą wykorzystywane przeciwko nim. W wymiarze 8 „Częstość raportowania zdarzeń” (30,30% pozytywnych odpowiedzi) ponad 45% respondentów zaznaczyło, że popełnione błędy, ale w porę skorygowane tak aby nie wyrządziły szkody pacjentowi są zgłaszane rzadko albo nigdy. Wnioski uzyskane z tego badania mogą posłużyć do zidentyfikowania obszarów wymagających poprawy w zakresie kultury bezpieczeństw pacjenta, co w konsekwencji pozwala na wdrożenie celowanych rozwiązań zmniejszających ilości i częstości występowania zdarzeń niepożądanych, ale również może poprawić formę i proces zgłaszania błędów medycznych.
Konfuzja ograniczonych praw rzeczowych
(2024) Gurdek, Dominik; Biernat, Jakub; Prawo
Ze wstępu: "Tematem niniejszej pracy magisterskiej jest konfuzja ograniczonych praw rzeczowych. Konfuzja to termin przyjęty w piśmiennictwie i judykaturze dla nazwania sposobu wygaśnięcia prawa obciążającego rzecz w chwili, gdy rzecz przejdzie na uprawnionego z tytułu ustanowionego prawa. Bywa używany także dla określenia wygaśnięcia wierzytelności na skutek połączenia wierzytelności i zobowiązania w jednej osobie. Zasada konfuzji ograniczonych praw rzeczowych została wyrażona w art. 247 k.c. Ograniczone prawa rzeczowe znane przez polskie prawo cywilne różnią się między sobą treścią, zakresem przedmiotowym i podmiotowym, które mogą powodować, że przytoczona zasada, ze względu na swoją ogólność, nie daje jednoznacznej odpowiedzi na pytanie o los prawny ograniczonego prawa rzeczowego w następstwie przekształceń podmiotowych, szczególnie problematycznych w warunkach wielopodmiotowości. Jednocześnie zaś, przepisy odnoszące się do poszczególnych ograniczonych praw rzeczowych precyzują kwestię wygaśnięcia danego prawa w sposób szczątkowy bądź wcale."(...)
Wykorzystanie metody teatroterapii a poziom lęku i samoocena osób z uzależnieniem od substancji psychoaktywnych (Na przykładzie badań pacjentów Zakładu Lecznictwa Odwykowego „Szansa” w Pławniowicach)
(2024) Piwowarczyk, Katarzyna; Zinkiewicz, Beata; Pedagogika; Pedagogika resocjalizacyjna z elementami kryminologii
Ze wstępu: "Uzależnienie od substancji psychoaktywnych to złożony problem zdrowotny i społeczny, który prowadzi do poważnych konsekwencji w różnych sferach życia osoby z uzależnieniem oraz osób z jej otoczenia. Charakteryzuje się niekontrolowanym przyjmowaniem substancji psychoaktywnych, mimo negatywnych skutków zdrowotnych, psychologicznych i społecznych. Osoby z uzależnieniem często doświadczają wykluczenia społecznego, strat w sferze relacji interpersonalnych, problemów z samorozwojem oraz trudności w funkcjonowaniu zawodowym. Metody leczenia uzależnień opierają się na psychoterapii, która obejmuje różne techniki, takie jak terapia poznawczo-behawioralna czy terapia grupowa. Niestety, niewiele ośrodków terapeutycznych korzysta z dodatkowych metod wspomagających proces terapeutyczny, takich jak dramaterapia, mimo jej potencjalnych korzyści, które są udokumentowane w innych obszarach terapii, takich jak praca z osobami z niepełnosprawnościami intelektualnymi lub zaburzeniami psychicznymi."(...)
Schronisko Górskie (W)Schód nad Zadnim Stawem Polskim w Tatrach
(2024) Trojnar, Aleksandra; Kisielewski, Bartłomiej; Architektura
Ze wstępu: "Dzisiejsza codzienność to pajęczyna obowiązków, stresu, ciągłego pośpiechu i zmęczenia. Wszystkie te czynniki sprawiają, że człowiek coraz częściej czuje się zagubiony i przytłoczony życiem w miejskiej dżungli, która niewiele ma wspólnego z naturą. Niestety, w naszym krajobrazie często króluje zjawisko betonozy – „procesu, w którym przestrzenie miejskie są bezrefleksyjnie pokrywane betonem i innymi twardymi nawierzchniami. Prowadzi to do utraty zieleni i zwiększenia problemów środowiskowych, takich jak zjawisko miejskiej wyspy ciepła.” Sytuacja ta powoli się zmienia, gdyż przystosowuje się przestrzeń publiczną do dynamicznie zmieniającego się klimatu. Jednak zmiana ta nie oznacza nowej idei, ponieważ w latach 80. i 90., bloki z wielkiej płyty otoczone były zielenią, a odległości między nimi były dużo większe niż obecne minimum określone w przepisach."(...)
„Na granicy dwóch światów” – Próba analizy twórczości filmowej Carlosa Saury
Ogorzałek, Karolina; Kletowski, Piotr; Kulturoznawstwo; Sztuki audiowizualne
Ze wstępu: "Na granicy dwóch światów – tymi słowami Karol Irzykowski rozpoczyna jedną z refleksji dotyczącą natury kina. Podkreśla w ten sposób, iż dzieło sztuki funkcjonuje nie tylko jako oderwane w czasie i przestrzeni od codziennego życia, ale również dzięki koncentracji na pozorze - „wypowiada niewypowiedzialne” . Podobnego stwierdzenia można użyć określając działalność artystyczną reżysera – Carlosa Saury, którego filmy stanowią trafne przykłady transgresji granic między rzeczywistością a fikcją. Przedstawiony w nich świat jest zarazem jeden i dwojaki, nie ma w nim rozgraniczenia między mistycznymi uniesieniami a zgrzytliwą rzeczywistością. To świat, który trwa i nie traci na aktualności, gdyż nie podlega koniunkturalnym ocenom. Jego dzieła stają się zatem dowodem na to, iż przekraczając próg rzeczywistości audiowizualnej przechodzimy w obręb innego uniwersum. Dokonuje się synteza obiektywnego z subiektywnym, materializacja wydarzeń jakby w przeciwnym kierunku – życie przemienia się w sztukę, natomiast sztuka przekształca się w życie. Tej właśnie tematyce pojmowania twórczości hiszpańskiego mistrza, jako wielopostaciowego konglomeratu realności i nierealności, poświęcona została niniejsza praca. Jednym z głównych motywów jej napisania była bowiem próba uchwycenia dorobku twórcy, pod wybranym, specyficznym kątem, jak również osobiste zainteresowania autorki tekstu, zarówno językiem, jak i kulturą hiszpańską. Zważywszy również na fakt, iż nie ma wielu monografii Carlosa Saury, praca ta pozwoliła przede wszystkim na zgłębienie wiedzy dotyczącej twórczości filmowca, należącego niewątpliwie do wielkiej formacji kina artystycznego. "(...)

Przeglądaj

Przeglądaj 4.2 Nagrodzone prace dyplomowe wg Data wydania

Wyników na stronę

Opcje sortowania