Przeglądaj wg Słowo kluczowe "zdrowie"
Teraz wyświetlane 1 - 16 z 16
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Aktywność fizyczna i uzdolnienia sportowe dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym(Oficyna Wydawnicza AFM, 2023) Rokicki, AndrzejArtykuł jest analizą uzdolnień sportowych dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Aktywność ruchowa stanowi w życiu młodych ludzi ogromną wartość, szczególnie w czasach, kiedy z różnych przyczyn zaczyna ona zanikać W artykule podkreślono, że sport i aktywność fizyczna to jedne z najbardziej niedocenianych instrumentów zmiany społecznej. Odgrywają one ważną rolę kulturową i zdrowotną. Wspólna pasja i uniwersalne zasady są naturalnie powiązane z edukacją, której w tym zakresie nigdy nie będzie za dużo.Pozycja Badania sytuacji zdrowotnej bezdomnych mężczyzn z powiatu tarnowskiego(Oficyna Wydawnicza AFM, 2014) Pasek, Małgorzata; Kowal, UrszulaCelem badań było poznanie sytuacji zdrowotnej bezdomnych mężczyzn z terenów powiatu tarnowskiego. Grupę badawczą stanowiło 70 mężczyzn przebywających w Domu dla Bezdomnych Mężczyzn w Tarnowie. Do realizacji wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego. Narzędziem badawczym był autorski kwestionariusz ankiety. Czas pozostawania w bezdomności wpływa na pogłębienie niepożądanych postaw, które powodują zmianę w sytuacji życiowej, statusie i pozycji społecznej. Przeprowadzone badania wskazały, że bezdomność i jej skutki mają charakter złożony, mogą oddziaływać wielokierunkowo. Do najczęstszych przyczyn bezdomności należały alkoholizm i rozwód (po 20%). Blisko połowa ankietowanych (47%) deklarowała, że ich stan zdrowia był ani dobry, ani zły. Aż 31% badanych określiło swój stan zdrowia jako zły i bardzo zły. Aż 83% ankietowanych uznało, że bezdomność wpłynęła na pogorszenie ich stanu zdrowia (częściowo lub całkowicie). Najczęściej występującymi schorzeniami były: nadciśnienie tętnicze, choroby skóry, marskość wątroby i choroby oczu. Aż 63% badanych nie przyjmowało systematycznie leków, a 37% stwierdziło, że bierze je regularnie.Pozycja Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka 2020, nr 1 (XXXVIII) : Ewolucja wyzwań bezpieczeństwa jednostki ludzkiej(Oficyna Wydawnicza AFM, 2020) Molo, Beata; Jäger, Thomas; Dośpiał-Borysiak, Katarzyna; de Andrade Gama, Isabela; Marczuk, Karina Paulina; Kowalczyk, Jan; Bałamut, Anna; Sakson-Boulet, Anna; Diawoł-Sitko, Anna; Siadkowski, Adrian; Kargol, Anna; Gniadek, Waldemar; Leunig, Ragnar; Havertz, Ralf; Paech, Norman; Erler, PetraFrom Introduction: "The concept of human security has become the next stage in the evolution of the concept of expanded recognition of security. Admittedly, human security refers to an expanded idea of security, which, in contrast to traditional security conceptualisations, does not focus merely on the protection of the state, but rather on the protection of an individual and his/her human dignity."(...)Pozycja Healthism - afirmacja promocji zdrowia czy współczesne zagrożenie behawioralne?(Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie, 2014) Lizak, Dorota; Seń, Mariola; Kochman, MałgorzataWspółczesność wymaga od człowieka pewnej elastyczności, wkomponowania się w otaczającą rzeczywistość i przede wszystkim podejmowania takich działań, aby być akceptowanym. Dzisiaj istotną rolę odgrywają nie tylko elementy kognitywne czy behawioralne funkcjonowania jednostki, ale i wizualne, czyli wygląd zewnętrzny. W niektórych przypadkach brak przejawu pewnych dyspozycji może być uznawane za bycie poza normą, a w związku z tym, narażać jednostkę na alienację czy brak akceptacji. Zatem, życie we współczesności to powód do radości czy ryzyko zatracenia się? Czy współczesny człowiek dąży do sukcesu, piękna, prestiżu drogą chęci czy konieczności? Prawidłowe egzystowanie w społeczeństwie wiąże się z akceptacją jednostki przez bliskich i otoczenie, ponieważ warunkuje prawidłowe funkcjonowanie człowieka na płaszczyźnie interpersonalnej. Umożliwia to i zarazem ułatwia samorealizację, bowiem brak akceptacji to frustracja, izolacja, obniżony nastrój, a w konsekwencji nawet depresja. Koncentrując się jednak na zdrowiu i jego aspektach, warto poruszyć problem healthismu – tendencji, która na skutek rozwoju nauki, postępu technologicznego, przemian społecznych czyli ogólnie pojętej globalizacji, zaznacza się w ostatnich latach w sposób szczególny. Nie jest to novum, jednak stosunkowo niewiele publikacji naukowych porusza to właśnie zagadnienie. Można by wysunąć tezę, iż healthism jest pewnego rodzaju „produktem ubocznym” działań z zakresu promocji zdrowia, jednak to stwierdzenie należałoby potraktować z pewną dozą ostrożności. W nawiązaniu do powyższego, niniejsza praca będzie koncentrować się na zagadnieniach związanych z „kultem zdrowia i ciała”, a więc przede wszystkim „uzależnieniu od zdrowia”, czyli tendencji o charakterze zagrożenia behawioralnego. Celem opracowania jest przedstawienie problemu healthismu jako tendencji quasi-zdrowotnej.Pozycja Poczucie sensu życia oraz postawa wobec siebie jako kategorie salutogenetyczne. Badania mężczyzn po zawale serca(Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2003) Ostrowski, Tadeusz M.Z wprowadzenia: "Psychologia stosowana, z obszaru problemów zdrowia i choroby, tradycyjnie odwołuje się do pojęć negatywnych. Takie było zapotrzebowanie ze strony praktyki klinicznej przez dziesiątki lat. Dominowało spojrzenie patogenetyczne, czyli poszukiwanie czynników psychologicznych w polietiologii zaburzeń i chorób, zarówno psychicznych, jak i somatycznych. Po dzień dzisiejszy do psychologa trafiają głównie osoby doświadczające choroby, kryzysu, przejawiające zaburzenia zachowania."(...)Pozycja Promocja zdrowia i edukacja zdrowotna - obowiązek czy wyzwanie dla pracowników ochrony zdrowia w XXI w.?(Oficyna Wydawnicza AFM, 2014) Lizak, Dorota; Goździalska, Anna; Seń, Mariola; Jaśkiewicz, Jerzy; Satora, RenataZagadnienia związane z promocją zdrowia i edukacją zdrowotną w ostatnich latach na-brały istotnego znaczenia i wciąż mają charakter rozwojowy. Żyjąc w XXI wieku - okresie szeroko pojętych przemian, szybkiego tempa życia i często dehumanizacji człowieka, zdrowie – jedno z podstawowych dóbr niematerialnych, ciągle jest jedną z najwyżej cenionych przez człowieka wartości, która nie zmienia się wraz z upływem czasu. Zdrowie jest wartością ponadczasową. Nie jest stanem stałym, ale zmiennym, uwarunkowanym wpływem szeregu czynników modyfikowalnych i niemodyfikowalnych. Niekorzystne tendencje zdrowotne i praca w ochronie zdrowia powodują, iż przedstawiciele tego sektora powinni spełniać szereg wymagań oraz posiadać określone predyspozycje do wykonywania zawodu. Konieczne staje się posiadanie interdyscyplinarnej wiedzy, umiejętności wykonywania czynności instrumentalnych i ekspresyjnych, a zarazem prezentowania określonej postawy, stanowiącej pozytywny, prozdrowotny wzorzec. Pracownicy ochrony zdrowia mają obowiązek edukować, promować zdrowie, a tym samym pomnażać jego potencjał. Dla niektórych z nich, działalność edukacyjna będzie pewnego rodzaju wyzwaniem, sprawdzeniem swojej wiedzy i umiejętności, ale i zarazem może stanowić początek nowej drogi zawodowej. Aktualizacja wiedzy i podnoszenie kwalifikacji w zawodach medycznych jest wymogiem koniecznym, aby zapewnić najwyższą jakość holistycznej opieki, w tym działań edukacyjnych i promujących zdrowie, oraz aby być osobą wiarygodną.Pozycja Promocja zdrowia i edukacja zdrowotna - obowiązek czy wyzwanie dla pracowników ochrony zdrowia w XXI wieku?(2014-06-02) Lizak, Dorota; Goździalska, Anna; Seń, Mariola; Jaśkiewicz, Jerzy; Satora, RenataZagadnienia związane z promocją zdrowia i edukacją zdrowotną w ostatnich latach na-brały istotnego znaczenia i wciąż mają charakter rozwojowy. Żyjąc w XXI wieku - okresie szeroko pojętych przemian, szybkiego tempa życia i często dehumanizacji człowieka, zdrowie – jedno z podstawowych dóbr niematerialnych, ciągle jest jedną z najwyżej cenionych przez człowieka wartości, która nie zmienia się wraz z upływem czasu. Zdrowie jest wartością ponadczasową. Nie jest stanem stałym, ale zmiennym, uwarunkowanym wpływem szeregu czynników modyfikowalnych i niemodyfikowalnych. Niekorzystne tendencje zdrowotne i praca w ochronie zdrowia powodują, iż przedstawiciele tego sektora powinni spełniać szereg wymagań oraz posiadać określone predyspozycje do wykonywania zawodu. Konieczne staje się posiadanie interdyscyplinarnej wiedzy, umiejętności wykonywania czynności instrumentalnych i ekspresyjnych, a zarazem prezentowania określonej postawy, stanowiącej pozytyw-ny, prozdrowotny wzorzec. Pracownicy ochrony zdrowia mają obowiązek edukować, promować zdrowie, a tym samym pomnażać jego potencjał. Dla niektórych z nich, działalność edukacyjna będzie pewnego rodzaju wyzwaniem, sprawdzeniem swojej wiedzy i umiejętności, ale i zarazem może stanowić początek nowej drogi zawodowej. Aktualizacja wiedzy i podnoszenie kwalifikacji w zawodach medycznych jest wymogiem koniecznym, aby zapewnić najwyższą jakość holistycznej opieki, w tym działań edukacyjnych i promujących zdrowie, oraz aby być osobą wiarygodną.Pozycja Środowisko psychospołeczne szkoły w kontekście edukacji zdrowotnej(Oficyna Wydawnicza AFM, 2006) Gaweł, Anna"Obserwowana w ostatnich latach dynamika globalnych przeobrażeń w sferze polityki, gospodarki, rynku pracy, kultury, mediów, rodziny, przepływu informacji, w powiązaniu z zachodzącymi w naszym kraju przemianami towarzyszącymi procesowi transformacji rodzą szereg zjawisk o niebagatelnym znaczeniu dla codziennej egzystencji współczesnych Polaków, możliwości samorealizacji oraz prowadzenia twórczego i satysfakcjonującego życia."(...)Pozycja Terapia kulturowa i edukacyjna wobec choroby(Oficyna Wydawnicza AFM, 2007) Aleksander, Tadeusz"Zarówno lekarze, jak i przedstawiciele innych kategorii zawodowych związanych z lecznictwem, od wielu lat zwracają uwagę na trzy niepokojące zjawiska, których doświadcza człowiek hospitalizowany — często przez długi czas — w instytucjach zamkniętej opieki zdrowotnej, tj. w klinikach i szpitalach. Pierwsze to niekiedy złe samopoczucie pacj enta o nadwątlonym zdrowiu. Ogarnia go niej ednokrotnie strach i przerażenie, obawa o przyszłość i niepewność dotycząca efektów leczenia. Prześladuj ągo myśli o tym, co pozostawił w domu i pracy zawodowej na czas leczenia. Myśli tepotęgowane sąu niego przez monotonię spowodowanąbieląszpitalną, wykonywaniem tych samych codziennych czynności porządkowo-pielęgnacyjnych w salach, obserwacją zachowania pacjentów często przestraszonych zabiegami leczniczymi, treścią rozmów toczonych pomiędzy chorymi, w czasie których wyolbrzymiane są niejednokrotnie przez rozmówców informacje o zabiegach leczniczych i ich skutkach."(...)Pozycja The Impact of Greenhouse Gas Emissions on Human Health Across Europe(Oficyna Wydawnicza AFM, 2020) Bałamut, AnnaZmiany klimatu mają wpływ na nasze życie w sposób pośredni, np. zacieranie się różnic między porami roku, oraz bezpośredni, np. anomalie pogodowe – powodzie, wysokie lub niskie temperatury, mgły które często stają się smogiem, tzw. zanieczyszenia powietrza. Europejczycy mają dostęp do statystyk analizujących stan powietrza, jednak nie oznacza to, że coś się zmienia. Ciągle widoczny jest wzrost zachorowalności na choroby związane z układem oddechowym. Pomocne jest WHO, które zajmuje się skutkami zmian klimatu, udziela państwom pomocy w celu adaptacji zmian. Emisje w państwach członkowskich UE stanowią tylko 10% globalnej emisji gazów cieplarnianych. Sytuacja ta pokazuje, że ochrona klimatu wymaga intensyfikacji działań nie tylko członków Wspólnoty, ale i pozostałych państw europejskich oraz organizacji rządowych i pozarządowych, wszystkich uczestników rynku, w tym osób fizycznych. W świetle tych faktów można postawić następującą hipotezę: zły stan powietrza wpływa na ludzkie zdrowie i prowadzi do zwiększonej liczby zachorowań na choroby układu oddechowego. Celem pracy jest wskazanie wpływu emisji gazów cieplarnianych na zdrowie ludzi. W rezultacie praca została podzielona na 3 rozdziały. Pierwszy opisuje strategię UE wobec zanieczyszczenia powietrza, drugi analizuje jakość powietrza w Europie, a trzeci skupia się na wpływie zanieczyszczenia powietrza na ludzkie zdrowie. Praca została zaopatrzona we wstęp i zakończenie zawierające końcowe wnioski. Informacje zostały przygotowane na podstawie nie tylko polskich, ale także zagranicznych źródeł. W pracy wykorzystano analizę zawartości dokumentów międzynarodowych i stron internetowych.Pozycja Udział profesjonalistów i nieprofesjonalistów w działaniach samoopiekuńczych związanych bezpośrednio ze zdrowiem pacjentów z POChP(Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie, 2014) Kochman, Małgorzata; Lizak, DorotaPrzewlekła Obturacyjna Choroba Płuc (POChP) należy do najczęściej występujących przewlekłych i postępujących chorób układu oddechowego. Objawy, które wstępują w początkowym jej okresie często są lekceważone, a dopiero towarzysząca jej duszność wysiłkowa występująca już w zaawansowanym stadium choroby, zmusza chorego do poszukiwania fachowej pomocy. Udział profesjonalistów zajmuje bardzo ważne miejsce w postępowaniu z chorym na ciężkie choroby układu oddechowego. Celem pracy jest określenie zakresu działań samoopiekuńczych podejmowanych przez pacjentów z POChP w domu i w szpitalu oraz czynników warunkujących ten stan (udział profesjonalistów i nieprofesjonalistów). Badania przeprowadzono w 2008 roku w jednym ze szpitali w województwie podkarpackim. Miały one charakter dobrowolny i wzięło w nich udział 110 pacjentów z POChP. Wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego. Za narzędzie posłużył samodzielnie opracowany kwestionariusz ankiety. Przy jego tworzeniu wykorzystano dotychczasowy stan wiedzy oraz własne, wieloletnie doświadczenia w pracy z taką grupą chorych. Stwierdzono, że osoby, które korzystały z informacji na temat jak żyć z chorobą, udzielanych im przez lekarza oraz pielęgniarkę miały istotnie lepszy poziom samoopieki (72,64 pkt.) w porównaniu do tych chorych, którzy czerpali informacje na ten temat z ”innych źródeł” (66,93 pkt.), różnica ta była istotna statystycznie (p=0,02). 1. Własna aktywność pacjentów z POChP skierowana na zdrowie przejawia się w podejmowanych przez nich działaniach bezpośrednio związanych z ich stanem zdrowia. 2. Na działania samoopiekuńcze pacjentów z POChP wywierają istotny wpływ osoby z ich najbliższego otoczenia (profesjonaliści i nieprofesjonaliści), a w szczególności oni sami.Pozycja Wiedza medyczna niezbędnym elementem kształcenia nowoczesnego pedagoga(2011) Lizak, DorotaDziałania profilaktyczne powinny być wdrażane przez wszystkich, którzy mają wpływ na kształtowanie zachowań zdrowotnych w społeczeństwie. Znacząca rola w tym zakresie przypada także pedagogom, kształtującym świadomość i postawy swoich podopiecznych. Celem pracy było wykazanie przydatności wiedzy medycznej w kształceniu pedagogów. Badanie ankietowe przeprowadzono w maju 2011 ro-ku wśród 110 losowo wybranych osób – studentów pedagogiki różnych specjalności studiów uzupełniających magisterskich. W badaniu wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego. Technikę stanowił autorski kwestionariusz ankiety. Respondenci jako przyszli pedagodzy, widzą celowość zdobywania wiedzy medycznej w ramach wybranego przez siebie kierunku studiów. Istnieje konieczność przyswajania wiedzy medycznej w ramach studiów pedagogicznych oraz warto rozważyć możliwość wprowadzenia dodatkowego przedmiotu z zakresu profilaktyki chorób cywilizacyjnych.Pozycja Współpraca z rodziną w warunkach psychiatrycznego oddziału interwencyjnego na przykładzie doświadczeń oddziału psychosomatyki i psychiatrii Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego im. L. Rydygiera w Krakowie(Oficyna Wydawnicza AFM, 2005) Wójcik, Katarzyna"Badania i obserwacje kliniczne prowadzone intensywnie od kilku dekad pokazują, jak ważną rolę w procesie chorowania, zdrowienia i utrzymywania zdrowia odgrywa rodzina. Przekonania rodzinne dotyczące zdrowia i choroby, doświadczenia rodzinne związane z chorowaniem, przeżywaniem kryzysów i utrat, założenia dotyczące przyczyn i przebiegu choroby, znaczenie przypisywane poszczególnym objawom i jednostkom chorobowym, a wreszcie przekonania dotyczące kompetencji rodzinnych w stosunku do działań leczniczych w dużej mierze warunkują sposób chorowania jej członków oraz możliwość zaakceptowania przez rodzinę proponowanego sposobu leczenia."(...)Pozycja Wychowanie przedszkolne prologiem do edukacji zdrowotnej(Małopolskie Centrum Doskonalenia Nauczycieli, 2015) Lizak, DorotaWychowanie przedszkolne stanowi proces przygotowawczy mający na celu wstępną adaptację dziecka młodszego do warunków środowiska szkolnego, z którym niebawem przyjdzie mu się zetknąć. Ten etap rozwoju osobniczego jest również bardzo dobrym momentem na inicjowanie działań prozdrowotnych i wspieranie rozwoju fizycznego dziecka, tym bardziej, że uczenie się poprzez zabawę stanowi u dzieci w tym wieku jedną z głównych metod przyswajania wiedzy m.in. o zdrowiu, może więc być zarazem połączeniem przyjemnego z pożytecznym.Pozycja Wypalenie zawodowe nauczycieli: diagnoza, wsparcie, profilaktyka(Copyright by Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego & Towarzystwo Naukowe „Societas Vistulana”, 2019) Kocór, MariaZe wstępu: "Szkoła jest coraz częściej postrzegana jako wdzięczny przed¬miot krytyki, z wielu powodów słusznie, ale bez zrozumienia źródeł i istoty jej słabości (K. Szmyd, Szkoła i nauczyciel – w kręgu ograniczeń funkcji pedagogicznych, w: Przemoc. Konteksty społeczno-kulturowe, t. 1, red. W. Walc, Rzeszów 2007, s. 25.) O nauczycielach i sprawach wykonywanego przez nich zawodu często piszą i mówią dziennikarze, zajmują się władze samorządowe. Można by spodziewać się, że sprzyja to udanemu rozwiązywaniu problemów zawodu nauczycielskiego. Tak jednak nie jest. Problemów nie ubywa, a wciąż pojawiają się nowe. (T. Lewowicki, Problemy kształcenie i pracy nauczycieli, Radom 2007, s. 7.) Cytowane wyżej słowa oddają głęboki sens podjętych rozważań, skłaniając do bliższego zastanowienia się nad istotą i uwarunkowaniami funkcjonowania oraz problemów szkoły i nauczyciela w coraz bardziej komplikującej się rzeczywistości. Zawód nauczyciela, a raczej profesja nauczycielska jest obarczona dużym ryzykiem wypalenia. Należy bowiem do profesji pomocowych, zawodów tzw. usług społecznych, których istotą jest działanie na rzecz innych ludzi. Niesienie pomocy i służba drugiemu człowiekowi oparte na bezpośredniej komunikacji, są celem działań nie tylko nauczycie¬la-wychowawcy, ale i opiekuna, policjanta, lekarza, pielęgniarki, pracownika socjalnego, kuratora społecznego czy sądowego, asystenta rodziny itp. Są to zawody społecznie pożądane i wartościowe, ale równocześnie trudne i odpowiedzialne. Wymagają wszechstronnego przygotowania, dużego poświęcenia i zaangażowania. Z tego względu są bardzo stresujące czy wręcz wypalające. Prowadzą nierzadko do ciągłego myślenia o wychowankach i podopiecznych, do przeżywania i przenoszenia problemów oraz konfliktów z pracy do życia osobistego i rodzinnego, w wielu przypadkach do rozczarowania, apatii i wyczerpywania sił sprawczych. Efekty pracy nauczycieli są bowiem rozłożone w czasie, przeto i trudne do oceny. Powoduje to ciągłe napięcie, poczucie niepewności i niemocy.” (…)Pozycja Zdrowie jako wartość w świetle wyników badania osób zdrowych i po zawale serca(Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2006) Ostrowski, Tadeusz M.Ze wstępu: "Człowiek jest dziwną istotą. Zamiast dbać o swoje kompetencje, uczucia, relacje, czyli pomnażać zasoby, skłonny jest trwonić je bezmyślnie, doznając uszczerbku na zdrowiu, rozmieniając miłość na drobne, niszcząc struktury rodzinne czy zawodowe. Refleksja o tym, że należało zatroszczyć się o określone wartości, przychodzi zazwyczaj wtedy, gdy są już one zagrożone. Charakterystycznym przykładem jest stosunek do zdrowia jako wartości. Od dawna i powszechnie wiadomo, że jesteśmy skłonni nie zwracać uwagi na swoje zdrowie, dopóki jesteśmy z niego zadowoleni. Trudno jednak znaleźć prace, których autorzy podejmują kwestię zdrowia jako wartości. Do nielicznych należą badania zespołu z Akademii Medycznej w Lublinie (Wrońska, Mianowana i Kulik, 2002). Przeprowadzili oni w roku 1999 badania 250 osób w okresie do 4 lat po zawale serca. Stwierdzili, że zdrowie jest deklarowane jako wartość najważniejsza z najważniejszych oraz że jest najbardziej pożądanym celem działania. Autorzy konkludują, że w chorobie chronicznej widoczna jest silniejsza niż przed chorobą tendencja do podejmowania zachowań zdrowotnych, niemniej jednak jest ona zbyt słaba, aby nastąpiła zmiana stylu życia, poziomu wiedzy i nawyków."(...)