Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka 2018, nr 4 (XXXIII) : Kultura Bezpieczeństwa - Uwarunkowania Społeczne i Organizacyjne
(Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Chodyński, Andrzej; Fatuła, Dariusz; Mirski, Andrzej; Marjański, Andrzej; du Vall, Marta; Majorek, Marta; Ziarko, Janusz; Wilk-Woś, Zofia; Bakonyi, Jadwiga; Urbańczyk, Piotr; Gach, Daniel
Z wprowadzenia: "Kultura jest rozpatrywana jako ogół wytworów ludzi, zarówno materialnych jak i niematerialnych (duchowych i symbolicznych). Bardziej szczegółowy opis tych wytworów, wraz z prezentacją podstawowych działów kultury, jakimi są tzw. kategorie kultury, zawarto m.in. w publikacji Małgorzaty Gruchoły, gdzie opisano cechy socjologicznego podejścia do kultury i podkreślono znaczenie kultury narodowej. Pojęcie kultury ma bogate podstawy teoretyczne. Jest rozpatrywane przez przedstawicieli wielu nauk. Przegląd ujęć i koncepcji filozoficznych, przykładowo, prowadzi do określenia dziesięciu działów odnoszących się do definicji kultury, mianowicie: – rozumienie kultury w ujęciu historycznym, z podkreśleniem jej temporalności; – hermeneutyczne koncepcje kultury oparte na systemie znaczeń i symboli, z traktowaniem kultury jako interpretacji; podstawa kultury symbolicznej; – ujęcie genetyczne jako ewolucyjne przedłużenie natury i naturalistyczna koncepcja bytu; rozpatrując przenikanie się uwarunkowań kulturowych i genetycznych, w socjologii operuje się pojęciem socjobiologii, której elementem jest memetyka – mem stanowi przekaz kulturowy; – jako sfera realizacja duchowości człowieka; – traktowanie kultury w aspekcie ludzkiej kreatywności i spontaniczności w odniesieniu do twórczości; – jako system uwarunkowań i determinacji (w tym problematyka uwarunkowań społecznych, instytucji i wzorów postępowania, praw i tradycji); – jako płaszczyzna interakcji miedzy ludźmi – komunikacja; – jako system zamknięty; – jako system uniwersalny (w tym przenikalność kulturowa); kwestie zamknięcia, otwarcia, ale i tożsamości kulturowej można odnosić do dwoistości strukturalizmu, zakładającego rozpatrywanie kultury na poziomach zewnętrznym (co się wiąże z różnorodnością kulturową odnośnie instytucji, wzorów i zachowań) i wewnętrznym (jedność kultury oparta na wspólnotowości); kultura stanowi matrycę, ukrytą umysłową strukturę, której uzewnętrznienie służy realizacji podstawowych potrzeb ludzkich; – rozumienie w kontekście stałości, niezmienności, ale także zmian i nieustannej ewolucji, w tym kreatywności kulturowej."(...)
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka 2018, nr 3 (XXXII) : Stabilizacja i odbudowa obszarów pokonfliktowych w XXI wieku
(Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Lasoń, Marcin; Zdanowski, Jerzy; Czornik, Katarzyna; Szczepankiewicz-Rudzka, Ewa; Warsza, Paulina Jagoda; Jureńczyk, Łukasz; Paterek, Anna; Orłowski, Piotr; Elak, Leszek; Cziomer, Erhard; Kubiak, Krzysztof; Kraj, Kazimierz; Marek, Michał; Klisz, Maciej; Borkowski, Robert; Cyganik, Jagna; Saskowski, Maciej; Tkach, Liudmyla; Tokarz, Mirosław; Szelżyński, Bartosz
Wprowadzenie: Cieszymy się, że możemy skierować do Państwa rąk kolejny numer periodyku „Bezpieczeństwo.Teoria i Praktyka”, tym razem poświęcony problematyce stabilizacji i odbudowy obszarów pokonfliktowych w XXI w. Podjęty temat jest niezwykle ważny, ponieważ żyjemy w czasach nieuporządkowanego świata, w którym liczba konfliktów zbrojnych o różnej skali i charakterze oraz wynikające z nich konsekwencje wpływają destrukcyjnie na ład międzynarodowy.Umiędzynarodowienie konfliktów wewnętrznych pełni często funkcję instrumentalną w grze, której stawką jest zajęcie przez dane państwo właściwego – z punktu widzenia jego decydentów – miejsca w nowym systemie ról międzynarodowych. Przykładem tego jest wojna domowa w Syrii, którą Jerzy Zdanowski w artykule rozpoczynającym tom traktuje jako „wojnę zastępczą”. Krótko przedstawia także istotę rekonstrukcji obszarów pokonfliktowych, czym jako badacz rozwija myśli pułkownika Piotra Gąstała, wieloletniego żołnierza i dowódcy Jednostki Wojskowej GROM, który podczas swojej służby przebywał w niejednym państwie dotkniętym konfliktem zbrojnym i wojną oraz ich skutkami. W udzielonym wywiadzie odnosi się on do zagadnienia stabilizacji ze swojej perspektywy – praktyka, któremu nie raz, na terenie prowadzenia działań wojskowych, przyszło mierzyć się z tym wszystkim, co kryje się pod tym pojęciem. Należy przy tym uwzględnić, że jako żołnierz jednostki specjalnej wykonywał tam specyficzne działania. O tym, jak podchodzą do nich nie tylko praktycy, ale i badacze, pisze Piotr Orłowski, analizując znaczenie sił specjalnych jako narzędzia stabilizacji na obszarach pokonfliktowych.
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka 2018, nr 2 (XXXI) : Ratownictwo i medycyna katastrof w reagowaniu kryzysowym
(Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Borkowski, Robert; Romańczuk, Michał; Sideris, Elżbieta; Mikos, Marcin; Kopacz, Piotr; Żurowska, Magdalena; Puczyłowski, Tomasz; Ciepliński, Paweł; Skoczek, Krzysztof; Michniewicz, Iwona; Łach, Adrian; Zwierzyna, Jarosław; Sekuła, Paweł; Jasiński, Artur; Lasoń, Marcin; Łukasiewicz, Paweł; Pryk, Przemysław; Tokarz, Mirosław
Ze wstępu: Nieznany jest autor powiedzenia, że wojny wygrywa się nie liczbą żołnierzy, lecz liczbą sanitariuszy – na pewno jednak nie należy traktować tej sentencji wyłącznie jako zręcznego bon mot, lecz jako głęboką mądrość. Od liczebności, sprawności i skuteczności służb ratowniczych zależy bowiem, czy przetrwamy kataklizmy, tj. czy będziemy umieli minimalizować liczbę ofiar katastrof, zamachu terrorystycznego lub konfliktu zbrojnego, gdyby do takiego miało dojść. Po raz pierwszy zajęliśmy się w naszym czasopiśmie problematyką ratownictwa, rozważanego na tle reagowania kryzysowego i medycyny katastrof, postanawiając przyjrzeć się kondycji polskiego ratownictwa oraz głównym wyzwaniom, jakie stoją przed służbami ratowniczymi RP, wreszcie – nowym trendom rozwojowym ratownictwa. Do podjęcia tematyki skłoniły nas także narastające w społeczeństwie obawy przed pogarszaniem się jakości zarówno podstawowych usług medycznych oraz szpitalnictwa, jak i medycyny ratunkowej1. Zmiany w systemie medycyny ratunkowej podyktowane są względami oszczędnościowymi, a także szczupłością kadry lekarzy specjalistów medycyny ratunkowej, których liczba nie przekracza dwóch tysięcy wobec czternastu tysięcy ratowników medycznych. Bieżący rok przebiega pod znakiem akcji protestacyjnych różnych grup pracowniczych służby zdrowia – lekarzy rezydentów, pielęgniarek i ratowników medycznych. Polska plasuje się dziś na przedostatnim miejscu w Europie, jeśli chodzi o dostępność specjalistycznej pomocy medycznej, i nic nie zapowiada, by w najbliższym czasie sytuacja miała ulec poprawie. Tym większe znaczenie społecznych organizacji ratowniczych i postawa tysięcy wolontariuszy gotowych nieść pomoc potrzebującym. W numerze zarysowujemy obraz współczesnego polskiego ratownictwa, piszemy o ratownictwie medycznym, wodnym i górskim, a także o psychologicznym wsparciu poszkodowanych w formie ratownictwa psychologicznego. Sygnalizujemy znaczenie nowoczesnych technologii, które pozwalają na skuteczne prowadzenie akcji poszukiwawczych i ratunkowych w górach, jaskiniach i nad wodą. Całości numeru dopełniaja recenzje książek związanych tematycznie z profilem numeru oraz seria komunikatów.
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka 2018, nr 1 (XXX) : Bezpieczeństwo energetyczne i ochrona środowiska/klimatu w drugiej dekadzie XXI wieku. Trendy rozwojowe
(Oficyna Wydawnicza AFM, 2018) Molo, Beata; Wyligała, Helena; Kamola-Cieślik, Małgorzata; Wojcieszak, Łukasz; Bałamut, Anna; Tomala, Magdalena; Grzela, Joanna; Gacek, Łukasz; Morawska, Ewelina; Kraj, Kazimierz; Kotulska, Olga; Stępniewska, Paulina; Gawron, Dominika; Gibas-Krzak, Danuta; Lasoń, Marcin; Machniak, Arkadiusz; Molo, Beata
ZE WSTĘPU: W niniejszym tomie podjęte zostały aktualne zagadnienia związane z wybranymi aspektami bezpieczeństwa ekologicznego (w ujęciu przedmiotowym i narodowym), jak również implikacjami powiązania kwestii ochrony środowiska i klimatu z rozwojem społeczno-ekonomicznym oraz polityką i bezpieczeństwem energetycznym.

Przeglądaj

Ostatnie zgłoszenia