Rezultaty dociekań naukowych autorów, przedstawione w niniejszej monografii, koncentrują się na aspekcie organizacyjnym, a precyzyjniej – na organizacji dowodzenia na poziomach strategicznym i operacyjnym, czyli tam, gdzie generowane są długoterminowe plany i programy oraz podejmowane są szczególnie istotne, także w zakresie konsekwencji, decyzje. Wspomniany obszar penetracji naukowej wydaje się tym bardziej ciekawy i ważny, gdyż przez dwa minione lata jesteśmy świadkami wdrażania istotnych zmian w wybranych fragmentach systemu dowodzenia Sił Zbrojnych RP, które doprowadziły do bardzo znaczących przeobrażeń w stosunku do uprzednio funkcjonujących rozwiązań w zakresie organizacji dowodzenia. Zasadniczym celem rozważań, których wyniki przedstawiono poniżej, była próba analizy i oceny tych wszystkich zmian we wskazanym wcześniej obszarze problemowym, które od roku 2014 znane są jako reforma systemu dowodzenia Sił Zbrojnych RP.