Z wprowadzenia: "Współcześnie populizm analizowany jest na różnych płaszczyznach, a za jego reprezentantów uznaje się skrajnie odmienne postaci – od lewicowego Hugo Chaveza w Ameryce Południowej, po prawicowych polityków, jak Le Pen czy Siderov w Europie. Jak zauważył Ivan Krastev, nie tylko nie dąży do obalenia demokracji, ale wręcz przeciwnie – rozwija się właśnie dzięki niej. Bułgaria i Rumunia przystąpiły do Unii Europejskiej w 2007 r., a ostatnie 20 lat upłynęło w tych państwach, podobnie jak w innych krajach regionu, na transformacji systemu ekonomicznego i społeczno-politycznego i reorganizacji polityki wewnętrznej i zewnętrznej. W odróżnieniu jednak od państw Europy Środkowej, bułgarska i rumuńska transformacja nie zakończyła się (w wersji bardziej pesymistycznej – była nieudana), a niektóre instytucje, szczególnie te działające w obrębie społeczeństwa obywatelskiego, są wciąż w trakcie tworzenia, bądź zakorzeniania się w społecznej rzeczywistości3. Współcześnie populizm analizowany jest na różnych płaszczyznach, a za jego reprezentantów uznaje się skrajnie odmienne postaci – od lewicowego Hugo Chaveza w Ameryce Południowej, po prawicowych polityków, jak Le Pen czy Siderov w Europie1. Jak zauważył Ivan Krastev, nie tylko nie dąży do obalenia demokracji, ale wręcz przeciwnie – rozwija się właśnie dzięki niej2. Bułgaria i Rumunia przystąpiły do Unii Europejskiej w 2007 r., a ostatnie 20 lat upłynęło w tych państwach, podobnie jak w innych krajach regionu, na transformacji systemu ekonomicznego i społeczno-politycznego i reorganizacji polityki wewnętrznej i zewnętrznej. W odróżnieniu jednak od państw Europy Środkowej, bułgarska i rumuńska transformacja nie zakończyła się (w wersji bardziej pesymistycznej – była nieudana), a niektóre instytucje, szczególnie te działające w obrębie społeczeństwa obywatelskiego, są wciąż w trakcie tworzenia, bądź zakorzeniania się w społecznej rzeczywistości. "(...)