Implementation of the idea of Community Police Forcesafter 1990
Ładowanie...
Data wydania
2013
Autorzy
Tytuł czasopisma
ISSN
1689-8052
eISSN
Tytuł tomu
ISBN
eISBN
Wydawca
Oficyna Wydawnicza AFM
Abstrakt
Reforma służb ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego była ważną częścią
całej reformy administracji państwa po roku 1989. Idea utworzenia formacji policyjnej
podległej samorządowi, niezależnej od policji rządowej zrodziła się na przełomie 1989
i 1990 r. Prace nad reformą samorządową były ściśle skoordynowane z pracami nad
reformą organów ochrony bezpieczeństwa i porządku, w efekcie ustawa o Policji (ustawa
z 6 kwietnia 1990 r. o Policji, art. 23 i 24) dała prezydentom i burmistrzom miast
prawo (nie obowiązek) tworzenia podległych im i przez nich utrzymywanych Straży
Miejskich. Uprawnienia publiczno-prawne tych straży dostosowane zostały do zadań
samorządu, w szczególności do zadania, jakim z mocy ustawy (art. 7 pkt. 14 ustawy z 8
marca 1990 o samorządzie gminnym) były sprawy „porządku publicznego i ochrony przeciwpożarowej”. W 1997 r. uchwalono ustawę o Strażach Gminnych (ustawa z 29
sierpnia 1997 r. o Strażach Gminnych, Dz.U. Nr 123 poz. 779), która możliwość
tworzenia straży rozciągnęła także na tereny gmin wiejskich, utrzymując w zasadzie
poprzedni zakres uprawnień publiczno-prawnych. Kolejna nowelizacja ustawy o samorządzie
poszerzyła zakres zadań samorządów ze spraw porządku publicznego, także do
spraw „bezpieczeństwa obywateli”. Z tym poszerzeniem zadań samorządu nie wiązało
się poszerzenie uprawnień publiczno-prawnych Straży Gminnych, w szczególności rozciągnięcie
ich uprawnień i kompetencji na działania w zakresie ochrony bezpieczeństwa.
Działania takie wymagają bowiem wykonywania działań operacyjno-rozpoznawczych
czy dochodzeniowo-śledczych, do wykonywania których straże uprawnień nie
mają. Obecny prawny wymaga zmiany. Albo z zadań samorządu gminnego należy
wykreślić „sprawy bezpieczeństwa obywateli”, albo do zadań straży dopisać „ochronę
bezpieczeństwa” i dać jej uprawnienia do działania w tym zakresie. Autor opowiada się
za rozwiązaniem pierwszym.
Opis
Słowa kluczowe
Źródło
Studia Prawnicze. Rozprawy i materiały 2013, nr 2, s. 99-107.