Przeglądaj wg Autor "Pawlik, Renata"
Teraz wyświetlane 1 - 20 z 21
Wyników na stronę
Opcje sortowania
Pozycja Europeizacja prawa(Oficyna Wydawnicza AFM, 2008) Pieniążek, Marcin; Ryland, Diane; Lewandowski, Henryk; Szostak, Ryszard; Poździoch, Stefan; Grabarczyk, Grażyna; Pawlik, Renata; Dymińska, Zyta; Skorecki, Michał; Strzelec, Adam; Sapota, Anna; Kowalska, Samanta; Milenković-Kerković, Tamara; Biernat, TadeuszPozycja Ewolucja instytucji zatarcia skazania w polskim prawie karnym z perspektywy EUROPEAN CRIMINAL RECORDS INFORMATION SYSTEM–zagadnienia wybrane(Oficyna Wydawnicza AFM, 2014) Pawlik, RenataCriminal law as it’s traditionally seen is a set of standards defi ning socially harmful acts, referred to as crimes, determining the responsibility for these acts and the penalties, sanctions and protective measures applied against the perpetrators. More than any other branch of law, criminal law refl ects social attitudes towards specifi c cultural, moral and financial issues, demonstrating susceptibility to social changes, in principle denying its inter-culturalism, and exemplifying an extremely strong rooting in a specifi c culture. The concept of the European integration, together with ongoing globalization, have caused a shift in the way of thinking about the functioning of not only global society, countries or international institutions, but have also been changing the feeling of identity of individuals and their identification with a specifi c group or community. At the same time, the free fl ow of persons supporting the phenomenon of multi-culturalism, so characteristic for the concept of the European integration, has been determining the transnational nature of crime to a greater extent than before. This transnational character enforces, simultaneously, the development of the tools habitually designed for counteracting crime, including, first of all, traditionally understood criminal law. One example is the Erasure of Conviction in the Polish Criminal Law from the Perspective of the European Criminal Records Information System.Pozycja Granice wymiaru kary przewidziane przez ustawę i dolegliwość kary - kilka uwag w kontekście zakazu z arL: 18 k.s.h.(Krajowa Szkoła Sądownictwa i Prokuratury, 2019) Pawlik, Renata"W art. 53 k.k. zawarto tzw. ogólne dyrektywy wymiaru kary, wskazując, że sąd wymierza karę według własnego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc na to, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc poci uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa."(...)Pozycja Idee nowelizacji kodeksu karnego(Oficyna Wydawnicza AFM, 2014) Lubelski, Marek; Golonka, Anna; Trybus, Małgorzata; Filipowska, Monika; Stopińska, Joanna Magdalena; Zawłocki, Robert; Hoc, Stanisław; Pawlik, Renata; Szwejkowska, Małgorzata; Romańczuk-Grącka, Marta; Mozgawa, Marek; Nazar-Gutowska, Katarzyna; Gutkowska, Agnieszka; Kulesza, Jan; Chodorowska, Anna; Strzelec, Adam; Gil, Damian; Habrat, Dorota; Lubelski, Marek; Pawlik, Renata; Strzelec, AdamPozycja Kontrawencjonalizacja w polskim prawie karnym i wykroczeń analiza teoretyczno-dogmatyczna na tle porównawczym(Oficyna Wydawnicza AFM, 2016) Pawlik, RenataZe wstępu: "Jak pisał G. Radbruch, prawo karne jest nie tylko źródłem, ale również barierą karalności. W teorii prawa już stosunkowo dawno pojawił się pogląd, że nie należy posługiwać się represją karną, gdy można w sposób tańszy zapobiec szkodom społecznym. Również W. Wolter podnosił kiedyś, że o normie prawnej można myśleć wtedy, gdy nie tylko można karać, ale i trzeba karać, ponieważ innego sposobu zabezpieczenia nie ma, podkreślając jednocześnie, że efektywność normy jest wprost proporcjonalna do intensywności owocnego ścigania. Ustawodawca przez właściwe ukształtowanie regulacji wpływa na przyszłe zachowania jednostek, które niejednokrotnie podejmując decyzję odnośnie naruszenia określonej normy prawnej, dokonują swoistego ważenia korzyści i strat wynikających z takiego postępowania. Przestrzeganie norm prawnych jest warunkiem funkcjonowania społeczeństwa, a perspektywa szybkiego przeprowadzenia postępowania karnego stanowić może istotny czynnik determinujący ludzkie zachowania. "(...)Pozycja Krakowskie Studia Międzynarodowe nr 1, 2014 (Przestrzeń wolności, równości i bezpieczeństwa - 10 lat po rozszerzeniu UE)(Oficyna Wydawnicza AFM, 2014) Czermińska, Małgorzata; Kolendowska-Matejczuk, Marta; Feczko, Piotr; Bednarczyk, Bogusława; Kubiak-Cyrul, Agnieszka; Bojenko-Izdebska, Ewa; Paterek, Anna; Pawlik, Renata; Bainczyk, Magdalena; Stankiewicz, Jakub; Szwarc, Karolina; Tijani, Youns; Michalski, Mark; Bednarczyk, Bogusława; Bednarczyk, BogusławaPozycja Krakowskie Studia Międzynarodowe nr 4, 2016 (Między wolnością a bezpieczeństwem: w poszukiwaniu europejskich priorytetów)(Oficyna Wydawnicza AFM, 2016) Zdanowski, Jerzy; Bainczyk, Magdalena; Dobrowolski, Tomasz; Bednarczyk, Bogusława; Pawlik, Renata; Młynarski, Tomasz; Lorenc, Katarzyna; Ostrowska, Barbara; Ozdowski, Seweryn; Malec, Jerzy; Malec, Jerzy; Banach, Marian; Bednarczyk, Bogusława; Bednarczyk, BogusławaNiniejszy numer „Krakowskich Studiów Międzynarodowych” wskazuje na wielowątkowość i złożoność uwarunkowań, jakie stoją przed Unią Europejską w obliczu wyzwań natury ekonomicznej, społecznej i politycznej, a zarazem na charakter i skalę problemów, z którymi boryka się współczesna Europa, aby rzetelnie i skutecznie chronić prawa i wolności swoich mieszkańców. Unia Europejska nie ma wprawdzie charakteru struktury państwowej, lecz nie jest także klasycznie rozumianą organizacją międzynarodową. Reprezentowane przez nią cechy pozwalają określić ją jako byt oryginalny, charakteryzujący się ogromną skalą różnego typu powiązań integracyjnych. Powiązania te są znacznie silniejsze niż w przypadku jakiegokolwiek innego ugrupowania integracyjnego i sprawiają, że Unia – traktowana jako całość – może występować na arenie światowej jako odrębny uczestnik stosunków międzynarodowych. Powoduje to, że znacznie bardziej nadaje się ona do porównań z podstawową kategorią tych uczestników, a więc z państwami, niż z organizacjami czy ugrupowaniami międzynarodowymi, mającymi znacznie luźniejsze struktury oraz zdecydowanie mniejsze kompetencje niż UE. Prezentowane artykuły ukazują rozwój polityki bezpieczeństwa wewnętrznego UE, jej najważniejsze założenia i wyzwania na nadchodzące lata. Nie można też zapominać, że wolność, bezpieczeństwo i sprawiedliwość to cele, które należy realizować równolegle. Aby je osiągnąć, wszystkie środki bezpieczeństwa powinny zawsze szanować demokrację, praworządność i być zgodne z prawami podstawowymi jednostki, zasadami konieczności i proporcjonalności oraz podlegać właściwemu nadzorowi demokratycznemu. Teksty przedstawiają aksjologiczne oraz funkcjonalne aspekty problemów związanych z funkcjonowaniem przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości Unii Europejskiej – wynikających z narastającego konfl iktu pomiędzy dążeniem UE do zapewnienia praw podstawowych z jednej strony i do umacniania bezpieczeństwa wewnętrznego państw członkowskich z drugiej. Autorzy wskazują na różnorodne działania Unii Europejskiej prowadzone w ramach przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, w których dopatrzyć się można także pewnej sprzeczności wynikającej z konfl iktu pomiędzy odmiennymi wartościami, w oparciu o które przestrzeń ta jest budowana.Pozycja Miara prawnokarnej ingerencji w konstytucyjne wolności i prawa jednostki w zakresie działalności gospodarczej na przykładzie odpowiedzialności karnej za niezgłoszenie wniosku o upadłość spółki handlowej (art. 586 k.s.h.)(Oficyna Wydawnicza AFM, 2016) Pawlik, RenataJak pisał Gustav Radbruch – prawo karne jest nie tylko źródłem, ale również i barierą karalności. W teorii prawa już stosunkowo dawno pojawił się pogląd, że nie należy posługiwać się represją karną, gdy można w sposób tańszy zapobiec szkodom społecznym. Jednocześnie podkreślić należy, że ustawodawca poprzez właściwe ukształtowanie regulacji wpływa na przyszłe zachowania jednostek, które niejednokrotnie podejmując decyzję odnośnie do naruszenia określonej normy prawnej, dokonują swoistego ważenia korzyści i start wynikających z takiego postępowania. W takim stanie rzeczy warto z pewnością zwrócić uwagę na zagadnienia najzupełniej fundamentalne i zastanowić się nad rozumieniem kary, powodów i racji operowania sankcjami karnymi, a także możliwościami osiągnięcia tych samych efektów przy zastosowaniu odpowiedzialności o charakterze administracyjnym. Ustawodawca ma pewien zakres swobody odnośnie do wyboru rodzaju i regulacji odpowiedzialności prawnej. To przecież przez ustawodawcę podejmowana jest decyzja o objęciu określonego zachowania danym rodzajem odpowiedzialności prawnej, a także dobierany jest rodzaj i rozmiar sankcji, czego intersującym przykładem może być art. 586 k.s.h.Pozycja O koniecznej koegzystencji nauk penalnych i nie tylko - kilka uwag w kontekście dylematu: stabilność czy zmienność prawa karnego(Elset, 2017) Pawlik, Renata"Stabilność systemu prawa, jak również stabilność w obrębie pojedynczych gałęzi zarówno w piśmiennictwie jaki i praktyce, zaliczana jest do podstawowych wartości, a wątpliwości może budzić jednak to, czy owa stabilność możliwa jest w obecnej rzeczywistości do osiągnięcia, następnie zaś w dłuższej perspektywie do utrzymania. Pozytywne wartościowanie stabilnych regulacji, i to nie tylko w obrębie prawa karnego, determinowane jest przede wszystkim założeniem, że jeżeli normy prawne mają efektywnie spełniać jedną ze swych podstawowych funkcji (to jest funkcję regulacyjną), to muszą w dostatecznie długim czasie„zakorzeniać się"w kulturze prawnej danego społeczeństwa, dostatecznie długi czas „przenikać do krwiobiegu" kultury i języka."(...)Pozycja Odpowiedzialność kursanta i instruktora oraz egzaminowanego i egzaminatora w razie spowodowania wypadku w komunikacji(Instytut Ekspertyz Sądowych, Wydaw. Rondo, 2004) Pawlik, RenataArtykuł omawia zaprezentowaną na tle orzecznictwa Sądu Najwyższego problematykę odpowiedzialności za wypadek drogowy osoby szkolonej w zakresie kierowania pojazdem samochodowym lu b zdającej egzamin na prawo jazdy oraz instruktora nauki jazdy i egzaminatora.Pozycja Odpowiedzialność sprawcy wypadku komunikacyjnego za spowodowanie tzw. lekkiego uszkodzenia ciała(Instytut Ekspertyz Sądowych, Wydaw. Rondo, 2003) Pawlik, Renata"Przedstawiając problematykę odpowiedzialności sprawcy wypadku komunikacyjnego za spowodowanie tzw. lekkiego uszkodzenia ciała w kodeksach karnych z roku 1969 i 1997 warto przypomnieć, choćby w skrócie, sytuację, jaka panowała w tej materii do dnia 31 grudnia 1969 r., a więc pod rządami kodeksu karnego z roku 1932."(...)Pozycja Państwo demokratyczne, prawne i socjalne: księga jubileuszowa dedykowana profesorowi Zbigniewowi Antoniemu Maciągowi. T. 3, Studia prawne(Oficyna Wydawnicza AFM, 2014) Starck, Christian; Sylwestrzak, Andrzej; Kozub-Ciembroniewicz, Wiesław; Wawak, Tadeusz; Bednarczyk, Bogusława; Tkaczyński, Jan Wiktor; Kościelniak, Grzegorz; Naleziński, Bogumił; Witkowski, Zbigniew; Bień-Kacała, Agnieszka; Załucki, Mariusz; Biernat, Jakub; Feczko, Piotr; Bałos, Iga; Szwaja, Jacek Z.; Witkowski, Stanisław; Malczyk, Małgorzata; Cyrul-Kubiak, Agnieszka; Kohutek, Konrad; Knysiak-Molczyk, Hanna; Kostecki, Apoloniusz; Czaja-Hliniak, Irena; Klimek, Paweł; Serwacki, Jerzy; Klink, Marek; Skotnicki, Krzysztof; Domańska, Aldona; Nowakowski, Jerzy; Lubelski, Marek; Pawlik, Renata; Plebanek, Ewa; Bielski, Marek; Banasik, Katarzyna; Strzelec, Adam; Widacki, Jan; Ibek, Anna; Krzywda, Józef; Leszczyński, Paweł A.; Falski, Jacek; Milej, Tomasz; Grzybowski, MarianPozycja Społeczna szkodliwość czynu – wybrane zagadnienia na przykładzie wykroczenia typizowanego w art. 87 KW(Krajowa Szkoła Sądownictwa i Prokuratury, 2013) Pawlik, RenataPowodami kryminalizacji, a zarazem głównymi czynnikami skłaniającymi ustawodawcę do objęcia karalnością określonego rodzaju zachowań są spostrzeżenia, że jakieś dobro prawnie chronione doznaje uszczerbku lub jest nim zagrożone. Jedną z podstawowych funkcji prawa karnego jest bowiem zabezpieczanie ważnych dla rozwoju jednostek i funkcjonowania społeczeństwa dóbr przed atakami na nie ze strony osób naruszających normy prawne. Ocena przydatności ingerencji prawnokarnej obejmuje dwa ściśle ze sobą związane aspekty: przydatność kryminalizacji danego zachowania oraz przydatność danej sankcji karnej. Zasada przydatności nakazuje odrzucenie represji karnej w tych wszystkich przypadkach, w których w świetle ustaleń nauki nie jest ona w stanie doprowadzić do realizacji założonych celów społecznych. Zasada proporcjonalności sensu stricto nakazuje zachowanie odpowiedniej proporcji między efektem regulacji, a ciężarem nakładanym na jednostkę. Jednym z warunków odpowiedzialności za wykroczenie jest społeczna szkodliwość czynu, jako materialna cecha, przez którą rozumie się ujemną wartość zachowania z punktu widzenia przyjętych w społeczeństwie założeń aksjologicznych, zjawisko społecznie niepożądane, a zatem z ludzkiego punktu widzenia negatywne. Nie budzi wątpliwości, że racją wprowadzenia do ustawy typu czynu zabronionego pod groźbą kary jest jego abstrakcyjnie oceniona społeczna szkodliwość. W roku 2000 r. zdecydowano się na uzupełnienie zakresu ochrony dobra prawnego jakim jest życie i zdrowie człowieka w szczególnym obszarze aktywności jakim jest ruch lądowy, wodny i powietrzny o art. 178a KK, który już od samego początku budził szereg różnego rodzaju wątpliwości, a to z uwagi przede wszystkim na zauważalne swoiste „nałożenie” na istniejące/zastane w Kodeksie wykroczeń znamię stanu po użyciu podobnie działającego środka znamienia stanu pod wpływem środka odurzającego, stanowiącego lub w zamyśle ustawodawcy mającego stanowić alternatywę dla stanu nietrzeźwości. Na chwilę obecną, jak się wydaje, w tym zakresie mamy do czynienia z utrzymywaniem sztucznego, jedynie formalnego rozwarstwienia odpowiedzialności. Po wprowadzeniu typu opisanego w art. 178a KK dotychczas opisany w art. 87 KW typ w części odnoszącej się do stanu po użyciu stał się normą praktycznie pozbawioną jakiegokolwiek stopnia abstrakcyjnie postrzeganej społecznej szkodliwości, gdyż – jak pokazała praktyka – kwalifikuje się tutaj sytuacje stwierdzenia w organizmie ludzkim nieaktywnej formy metabolitu, co podważa występowanie elementu materialnego już na poziomie abstrakcyjnego opisu.Pozycja Środek karny zakazu prowadzenia pojazdów w świetle projektu nowelizacji Kodeksu karnego(Wydawnictwo C. H. Beck, 2014) Pawlik, Renata"Reguły prawne tworzą zbiór, który stanowi względnie uporządkowaną całość określaną mianem „systemu” w szerokim tego słowa znaczeniu, pozostając miedzy sobą w określonych relacjach takich jak m.in. hierarchiczność, niesprzeczność oraz spójność aksjologiczna. Tworzenie prawa, jak wskazuje m.in./. Wróblewski, pojmować należy jako proces racjonalny, co oznacza, że będzie on zmierzał do kreowania norm które w określonej sytuacji są właściwym środkiem z punktu widzenia celów prawa, z uwzględnieniem posiadanych przez prawodawcę informacji i przyznawanych przezeń ocen, przy czym normy te wpisywać się winny w zakreślone wyżej typowe relacje systemowe. Podstawową wartością każdego systemu prawa jest jego stabilność, która wzmacnia poczucie bezpieczeństwa prawnego obywateli, budując także zaufanie do tworzonego prawa."(...)Pozycja Stabilność prawa w kontekście wartości, instytucji i funkcjonowania systemu prawnego(Oficyna Wydawnicza AFM, 2016) Biernat, Tadeusz; Banasik, Katarzyna; Pawlik, Renata; Biernat, Jakub; Kumela-Romańska, Magdalena; Bednarczyk-Płachta, Agnieszka; Gryglik, Dariusz; Damasiewicz, Agnieszka; Kościelniak, Grzegorz; Poździoch, Stefan; Biernat, TadeuszW prezentowanym tomie znalazły się eseje, o których można powiedzieć, że są, w pewnym stopniu, reprezentatywne dla trzech nurtów rozważań. Dotyczy to kwestii wartości, instytucji prawnych i elementów systemu prawnego, analizowanych z punktu widzenia stabilności prawa. Znajduje to wyraz nie tylko w tytule, ale także w przyjętym układzie tekstów, składających się na całość opracowania.Pozycja Studia Prawnicze: rozprawy i materiały nr 2, 2012(Oficyna Wydawnicza AFM, 2012) Kubiak, Hieronim; Biernat, Tadeusz; Zamuliński, Filip; Noworyta, Rafał; Pawlik, Renata; Irlik, Kamila; Radwaniak, Krzysztof; Gołaszewski, Marcin; Gajek, Krzysztof; Kolaszyński, Mateusz; Sztompka, Piotr; Widacki, JanPozycja Studia Prawnicze: rozprawy i materiały nr 2, 2014(Oficyna Wydawnicza AFM, 2014) Bachhiesl, Christian; Jacobs, Matthias; Milej, Tomasz; Andreasik, Marcin; Karkut, Daniel; Mazurkiewicz, Jacek; Mierzwiński, Bartosz; Popielas, Mateusz; Trzeciak-Wach, Karolina; Zaporowska, Maria; Zaporowska, Zofia; Fézer, Tamás; Konert, Anna; Pawlik, Renata; Kobylarz, Michał; Gałka, Jakub; Zaporowski, Piotr; Pilarczyk, Izabela; Dubowski, Rafał; Wróbel, Adam; Kostka-Twór, Julita; Wójcik, Krzysztof A.; Wiśniewski, Cezary; Sala-Szczypiński, Marcin; Frosini, Tommaso Edoardo; Janowski, Paweł; Zaccaria, Márton Leó; Mroczyński-Szmaj, Łukasz; Mądel, Mateusz; Solarski, Szymon; Załucki, Mariusz; Szuba-Boroń, Anna; Garlicki, Lech; Jamróz, Adam; Grzybowski, Marian; Maciąg, Zbigniew; Maciąg, ZbigniewPozycja Urządzenie niedozwolone jako jedno ze znamion przestępstwa sharingu(Oficyna Wydawnicza AFM, 2012) Pawlik, RenataStruggle against the illegal forms of “sharing” began in the late 20th and early 21st centuries in nearly all European and also many non-European ones, who considered the phenomenon as doubtlessly injurious, among others, for the development of online services based on, or consisting of, the conditional access. The earliest negative assessments of sharing behaviours in Europe date back to 1998, when the European Parliament and Council introduced legal protection of encoded services provided online, approving the 98/84/EC Directive on the legal protection of services based on, or consisting of, conditional access. The implementation of the said directive, in Polish law took place on 5th July 2002 in the form of the act on the protection of some services provided online and based on, or consisting of, conditional access. The goal of the paper is to discuss the practical and theoretical aspects of one of attributes of the offence of sharing, namely an illicit device. The analysis encompasses success of regulations at the European and national levels, and accounts for the judgements of the Supreme Court and European Court of Justice, and especially the ruling in the case C-403/08.Pozycja Współczesne wyzwania teorii i praktyki bezpieczeństwa(Oficyna Wydawnicza AFM, 2016) Mazur, Sławomir; Ostrowska, Monika; Kręcikij, Janusz; Pružinský, Michal; Tworkowski, Bogdan; Stęplewski, Bogumił; Góralczyk, Katarzyna; Pawlik, Renata; Mazur, Jadwiga; Michalczyk, Tadeusz; Kudzin-Borkowska, Małgorzata; Lelito, Ryszard; Michalczyk, Tadeusz; Dymińska, Zyta Maria; Grzywna, Zbigniew; Gajda, Agnieszka; Stęplewski, BogumiłZ wprowadzenia: "Nauki o bezpieczeństwie mają niespełna sześcioletnią historię, kiedy to 8 sierpnia 2011 roku minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego ustanowiła je swoim rozporządzeniem jako nawą dyscyplinę naukową w dziedzinie nauk społecznych nowo utworzonego obszaru wiedzy np. nauki społeczne. Samo zaś bezpieczeństwo należy do jednej z najbardziej elementarnych potrzeb człowieka. Jest podstawowym prawem i jego potrzebą, sprowadza się ono do eliminowania sytuacji zagrażających człowiekowi i jego dobrom. Poczucie bezpieczeństwa jest jedną z dwóch najistotniejszych potrzeb człowieka warunkującą dalszy jego rozwój i funkcjonowanie w społeczeństwie. Bezpieczeństwo ma umożliwić prawidłowy rozwój społeczny przy przestrzeganiu zasad współżycia społecznego."(...)Pozycja Znamię stanu pod wpływem środka odurzającego w świetle projektu nowelizacji Kodeksu karnego(Krajowa Szkoła Sądownictwa i Prokuratury, 2014) Pawlik, RenataProblem stanu pod wpływem środka odurzającego, stanowiącego m.in. znamię przestępstw przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, sygnalizowany od dawna w doktrynie i judykaturze, słusznie został dostrzeżony przez Komisję Kodyfikacyjną, a próba jego rozwiązania znalazła się w przygotowanym projekcie zmian w redakcji z listopada 2013 r., gdzie proponuje się zastąpić dotychczasowe ujęcie znamieniem stanu pod wpływem środka zakłócającego czynności psychomotoryczne w stopniu mogącym zagrozić bezpieczeństwu w komunikacji. Propozycja ta nie pojawiła się już jednak w koncepcji skierowanej na posiedzenie Komitetu Rady Ministrów 3.4.2014 r., tymczasem podkreślić należy duże jej znaczenie nie tylko teoretyczne, ale i praktyczne. Znamię stanu pod wpływem środka odurzającego w kodyfikacji karnej z 1997 r. było zasadniczym novum, a jednocześnie pewnego rodzaju eksperymentem, gdyż generowało w zasadzie już od momentu wprowadzenia szereg problemów interpretacyjnych, potęgowanych w późniejszym okresie po wprowadzeniu art. 178a KK przede wszystkim faktem swoistego rozwarstwienia penalizacji bezwypadkowego prowadzenia pojazdów w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, z uwagi na zauważalne swoiste jego „nałożenie” na zastane w Kodeksie wykroczeń znamię stanu po użyciu podobnie działającego środka. Projektowana zmiana, zrywając niejako z dotychczasowymi poglądami na rozwiązanie tego problemu, zmierza zasadniczo w dobrym kierunku. Jednocześnie zbędne wydaje się swoiste dookreślanie stanu pod wpływem środka zakłócającego czynności psychomotoryczne „w stopniu mogącym zagrozić bezpieczeństwu w komunikacji”. Wystarczające wydaje się przyjęcie samego stanu pod wpływem środka zakłócającego czynności psychomotoryczne, przyjąwszy, że potencjalnie niebezpieczne są już sama różnorodność substancji aktywnych, złożoność przemian, uzależnienia oraz ich konsekwencje w postaci tolerancji i objawów abstynencji trudnych do przewidzenia. Przestępstwa abstrakcyjnego narażenia na niebezpieczeństwo obejmują w swojej istocie bowiem te zachowania, które nie prowadzą do bezpośredniego uszczerbku dla dobra, ale stwarzają sytuację, której rozwój może doprowadzić do takiego rezultatu, niekoniecznie jednak musi.